Wydawnictwo Sowello - strona 12

Hymn o miłości do ukochanego człowieka, ale równocześnie do innych. I ta nieustanna pielęgnacja duszy i serca, czuwanie nad tym, by życiu towarzyszyła i dobra energia i harmonia. To nieustanne niwelowanie niepewności, która nas otacza...

Poezja, w której przeważa żart, ironia i sarkazm. To wszystko jest tym cenniejsze, że nie mamy do czynienia z satyrą, tylko z liryką. Autor jest świetnym obserwatorem, podgląda nie tylko nas, bliźnich, ale i samego siebie. Bez względu na...

Pewno, z piętnaście lat temu, odczuwałbym inne wiersze z tego tomiku. Bo jest on trochę odbiciem różnych okresów w życiu autora. Ja trafiłem na to moje na dziś. I powiedzmy, gdy czytając poezję trafiamy na słowa, które są bliskie...

Przeważają krótkie formy, w tym miniatury, które oparte na kontraście, różnego rodzaju przeciwieństwach, zaskakują puentą i ironią. Dystans wypowiadającego się podmiotu do samego siebie jest niemal wszechobecny. I to jest jeden z...

Trochę udanych erotyków, kompozycyjnie oryginalnych, z ciekawymi puentami, gdzie jakiś szczegół, przedmiot czy element pejzażu, tworzą mozaikę przeżywanych uczuć. Większość utworów konwencjonalnych, ale mających swój...

Tytuł tego wyboru nie jest przypadkowy. To przytulanie życia to nic innego jak radość obcowania z tym, co nam zostało dane, ale równocześnie nieustanna troska o sens i godność człowieka. Ta twórczość rozgrywa się co najmniej na...

Opowieść o mądrym i szlachetnym życiu. Pełnym dramatycznych wydarzeń, wzlotów i upadków, walki o miłość i macierzyństwo. Mnóstwo przykładów na hart ducha autorki, której wspomnienia są nie tylko potwierdzeniem sensownego i...

Historia uczucia, opisywanego już z dystansu, w której emocje są stonowane, gdzie od czasu do czasu pojawia się chłodna analiza wydarzeń, ironia i sarkastyczny ton. To wszystko nie pozbawia tej liryki sentymentalnych czy romantycznych...

Króluje miłość, która przybiera różne maski. Raz jest to samotność pozbawiona nadziei, innym razem lęk przed starością, która ma się dopiero pojawić, czy obezwładniająca tęsknota. Melodyjne, prawie jak piosenki wiersze,...

Niebanalna, refleksyjna liryka, której atutem wydaje się być wyjątkowa wrażliwość. To dzięki niej poetka goni nie tylko uciekający czas ale swoje pejzaże, nie tylko te związane  z przyrodą, porami roku, również z własnym...

Różne poetyki, taka swoista alchemia słowa, w której jest miejsce i na oryginalne wyznanie miłosne i portrety naszych bliźnich. Liryka, która dzięki swojej autentyczności nie tylko wzrusza, ale wywołuje zaskakujące...

Mądra, filozoficzna poezja, komentująca wydarzenia społeczne czy polityczne, ale zawsze w zderzeniu z kosmicznym i boskim uniwersum, mówiąca o losie i kondycji nie tylko człowieka. Liczne odniesienia do przyjaciół w istnieniu są nie...

Pokłon miłości, bogatej i różnorodnej. Ale równocześnie nieustająca troska, walka o to, by była pełniejsza i piękniejsza. Wiara w jej ponadczasowe trwanie. Tytułowe perły symbolizują nie tylko sens wyznawanych wartości, ale...

Tytułowe Anioły to motyw przewodni tej liryki, pisanej wierszem i prozą. Ta różnorodność gatunkowa sprawia, że historia opisywanych wydarzeń, w tym miłości do partnera, staje się ciekawsza i bardziej dramatyczna. Na szczególną...

Proza, w której króluje erudycyjny popis. Pozornie jest to sprozaizowana opowieść, z fabułą i dialogami, ale równocześnie jest to esej, który dzieje się miedzy poszczególnymi zdarzeniami. Mnóstwo szczegółów i historycznych...

Kiedy człowiek zapuści korzenie i wrośnie w tę ziemię, po której stąpa,staje się częścią miejscowej legendyi wielkie są małe...

Zamiast frezji są srezje. Ten przewrotny, zaskakujący, kontaminacyjny tytuł oddaje atmosferę tej poezji. To z dystansu i z przekorą komentowane uczucie do adresata westchnień i zachwytów. Przeważają krótkie miniatury, czasem jakieś...

Poezja Elizy Segiet daję nadzieję i utrwala fabułę jej życia, rozkłada się na płaszczyźnie rozpostartej między fascynacją a rozczarowaniem. I to jest największa siła jej wierszy, bowiem nadzieja ma kolor szminki na szklance, a...

Wiersze pejzażowe i rocznicowe, choćby z okazji Świąt Bożego Narodzenia czy Wielkiej Nocy. Dominuje zachwyt nad krajobrazem, bez względu na to czy jest to jezioro, leśna łąka czy mgła. Częste opisy ptaków, zwierząt i postaci ze znanych...

To nie tylko tytułowa samotność, ale i zaklinanie upływającego czasu. Wiersze osobiste, intymne, poświęcone najbliższym, zmarłemu bratu i mężowi i ta towarzysząca nadzieja, że ciemność nocy to jedynie fizyczne a nie duchowe...