Życie codzienne na probostwie unickim na ziemiach nadbużańskich w XVIII i XIX wieku

Wstęp

1 Unia i unici na ziemiach nadbużańskich
1.1. Nadbuże jako obszar koegzystencji cerkiewno-kościelnej
1.2. O demografii Nadbuża
1.3. Uwarunkowania gospodarcze
1.4. Z politycznych dziejów Nadbuża
1.5. Unia cerkiewna w Rzeczypospolitej i na Nadbużu do schyłkuXVIII wieku
1.6. Unia cerkiewna na ziemiach nadbużańskich po rozbiorach Rzeczypospolitej

2 Duchowieństwo unickie
2.1. Liczebność
2.2. Pochodzenie terytorialne, społeczne i obrządkowe
2.3. Wykształcenie
2.4. Na ścieżkach kariery
2.5. Rodziny
2.6. Nadbużańscy biskupi
2.7. Bazylianie na Nadbużu

3 Uposażenie probostw
3.1. Prawo patronatu
3.2. Uposażenie gruntowe
3.3. Dziesięciny
3.4. Służebności
3.5. Iura stolae
3.6. Legaty i skarbony
3.7. Fundi instructi
3.8. Pensje
3.9. Podatki i ciężary publiczne

4 Folwarki plebańskie
4.1. Plebanie i budynki gospodarcze
4.2. Organizacja pracy w folwarku plebańskim
4.3. Uprawy (pola, ogrody, sady, łąki)
4.4. Żywy inwentarz
4.5. Pszczelarstwo i rybołówstwo

5 Praca duszpasterska
5.1. Liturgia
5.2. Sakramenty
5.3. Święta cerkiewne
5.4. Kaznodziejstwo i katechizacja
5.5. Nowe i stare formy pobożności
5.6. Bractwa cerkiewne
5.7. Szkoły i szpitale
5.8. Troska o cerkiew i cmentarz
5.9. Wezwania cerkwi
5.10. Postawy etyczne duszpasterzy

6 Duchowieństwo unickie w środowisku pogranicza
6.1. Współpraca z łacinnikami
6.2. Konflikty o uposażenie
6.3. Przechodzenie unitów na obrządek łaciński
6.4. Wobec polskich powstań narodowych
6.5. Wobec likwidacji unii

Zakończenie

Bibliografia
Summary
Indeks osób
Indeks miejscowości