Znak nr 501. O wyobraźni religijnej

Opis książki:

Niniejszy numer "Znaku" zamyka nasz jubileuszowy maraton (zeszyty: Chrześcijaństwo przyszłości 6/96, Dom, szkoła. Kościół 11/96, Przyszłość Kościoła w Polsce 1/97), zainaugurowany konferencją zorganizowaną z okazji 50-lecia istnienia miesięcznika. Materiały z sesji O wyobraźni religijnej, czyli wystąpienia ks. Michała Hellera i Krzysztofa Dorosza, potraktowaliśmy jako zaczyn dyskusji nad przeobrażeniami, a nawet coraz powszechniejszym zanikiem religijnej wyobraźni. Dyskusji, która uwzględnia przemiany sposobu obrazowania w sztukach pięknych, nauce, kulturze ludowej i wyobraźni potocznej. Naszym Autorom postawiliśmy pytania, które nas szczególnie dręczą: Czy wyobraźnia religijna jest do zbawienia koniecznie potrzebna Czy nie wystarczy "zwykle nauczanie" i ortodoksyjna teologia Czym jest wyobraźnia religijna (w odróżnieniu od niereligijnej) i czemu śluzy Czy ubóstwo, brak wyobraźni religijnej odbija się ujemnie na życiu religijnym, a także na jakości współczesnej sztuki A może problem polega na tym, ze jesteśmy świadkami zasadniczej zmiany funkcjonowania wyobraźni, która czerpie z innych źródeł i sięga do odmiennych celów Czym karmi się wyobraźnia religijna i do czego jest potrzebna Posiłkuje się chyba przede wszystkim tym, co w objawieniu i doktrynie tajemnicze i niedookreślone - problemem zła, zagadką przezywanego czasu, eschatologią. Przepowiadanie Dobrej Nowiny wszakże również wymaga wyobraźni. Wyobraźnia zatem wydaje się nieodzowna dla religijnego życia. Co jednak począć z nadmiernym przywiązaniem do "form, kształtów i obrazów", które, jako przeszkodę na drodze ku Bogu, św. Jan od Krzyża nazywał "łakomstwem duchowym" Niektórzy uważają, ze sacrum może podszywać się pod Sanctum albo je skutecznie przysłaniać. Wyobraźnia religijna może zwieść na manowce, można pod jej wpływem paść ofiarą naiwnych iluzji, egzaltacji, "myślenia życzeniowego". Czy zatem nadmiar wyobraźni nie zagraża czasem wierze I czy istnieją jakieś kryteria pozwalające oddzielić wyobrażenia "prawdziwe" od złudnych i fałszywych Na wyobraźni religijnej odciska się zawsze znamię czasu -jest ona zawsze do pewnego stopnia historyczna; czy oznacza to, Że w różnym czasie odnosi nas ona do różnych rzeczywistości To problemy, które próbujemy podjąć w zeszycie.

Książka "Znak nr 501. O wyobraźni religijnej" - oprawa miękka - Wydawnictwo ZNAK.