pokaz koszyk
rozwiń menu
tylko:  
Tytuł książki:

Wychowanie jako spotkanie. Józefa Tischnera filozofia człowieka jako źródło inspiracji pedagogicznych

Autor książki:

Paweł Walczak

Dane szczegółowe:
Wydawca: Oficyna Wydawnicza Impuls
Oprawa: miękka
Ilość stron: 198 s.
Wymiar: 167x240 mm
EAN: 9788373089600
ISBN: 978-83-7308-960-0
Data: 2008-04-09
Cena wydawcy: 24.80 złpozycja niedostępna

Opis książki:

Celem książki jest ukazanie tischnerowkiej filozofii człowieka jako cennego źródła inspiracji pedagogicznych, próba ujęcia jego koncepcji człowieka jako paidei, która stać się może filozoficznym fundamentem nowoczesnej teorii wychowania. Wyartykułowanie filozofii wychowania inspirowanej tischnerowską filozofią człowieka wydaje się być szczególnie ważne wobec obserwowanego obecnie procesu rozmijania się teorii pedagogicznych z praktyką wychowania.
Szczególnie inspirująca dla teoretyków i praktyków wychowania może być Tischnera koncepcja człowieka agatologicznego, czyli człowieka stającego się, tworzącego samego siebie, odpowiadającego na spotkane dobro. W ten sposób ujętą Tischnerowską filozofię człowieka autor książki ukazuje jako podstawę oryginalnej paidei oraz ufundowanej na niej pedagogii agatologicznej.
Pierwsza część książki poświęcona jest wskazaniu na związki i zależności pomiędzy filozofią i pedagogiką przez odwołanie się do kategorii paidei. Paideia wiąże refleksję nad istotą człowieczeństwa i powinnościami człowieka z praktyką wychowania, polegającą na pobudzaniu człowieka do życia moralnego. Dlatego stanowić może bogate źródło inspiracji dla współczesnej filozoficznej refleksji nad teoretycznymi i praktycznymi aspektami wychowania.
Drugi i trzeci rozdział stanowi rekonstrukcję Tischnerowskiej filozofii człowieka, zwłaszcza tych wątków w twórczości krakowskiego filozofa, które wydają się być znaczące dla ujęć pedagogicznych.
Ostatni, IV rozdział, jest próbą skonstruowania modelu paidei opartego na Tischnera koncepcji człowieka. Model pedagogii agatologicznej, jak wynika z rekonstruowanej koncepcji człowieka agatologicznego, zorganizowany jest wokół podstawowych założeń pedagogii agatologicznej: ujęcia dobra jako celu wychowania, wolności jako warunku wychowania, podkreślenie roli wychowawcy w procesie wychowania oraz ukazanie struktury relacji międzyosobowych w tym procesie.

Książka "Wychowanie jako spotkanie. Józefa Tischnera filozofia człowieka jako źródło inspiracji pedagogicznych" - Paweł Walczak - oprawa miękka - Wydawnictwo Oficyna Wydawnicza Impuls.

Spis treści:

Wstęp

Rozdział I

Filozofia a pedagogika – związki i zależności
1. Pojęcie paidei
1.1. Klasyczne źródła paidei
1.2. Paideia jako miejsce spotkania filozofii i pedagogiki
2. Antropologia fi lozofi czna a pedagogika
2.1. Filozofia człowieka a problem wychowania
2.2. Koncepcje człowieka a modele wychowania
2.3. Antropologiczne podstawy współczesnej edukacji
3. Etyka a pedagogika
3.1. Wychowawczy charakter etyki normatywnej
3.2. Aksjologia a pedagogika
3.2.1. Wartości w celach i ideałach wychowania
3.2.2. Wartości w treściach i metodach wychowania
4. Perspektywy współczesnej filozofii edukacji
Rozdział II
Źródła i inspiracje filozofii Józefa Tischnera
1. Rola fenomenologii w filozofii Józefa Tischnera
1.1. Edmund Husserl
1.2. Roman Ingarden
1.3. Martin Heidegger
2. Spotkanie z filozofią dialogu
2.1. Dialogiczny paradygmat w filozofii XX wieku
2.2. Spotkanie z myślą Emmanuela Levinasa
3. Od fenomenologii do hermeneutyki
3.1. Hermeneutyczny postulat rozumienia
3.2. Paul Ricoeur
4. Biblia w filozofii Józefa Tischnera
4.1. Biblia jako źródło prawdy o człowieku
4.2. Biblia jako źródło myślenia z głębi metafory
Rozdział III
Józefa Tischnera koncepcja człowieka agatologicznego
1. Człowiek wobec wartości – koncepcja Ja aksjologicznego
1.1. Źródłowe doświadczenie Ja
1.2. Solidaryzacja
1.3. Ja aksjologiczne
1.3.1. Prywatywność
1.3.2. Irrealność
1.3.3. Radykalna indywidualność
1.3.4. Pozytywność
2. Koncepcja osoby – personalistyczny fundament filozofii Józefa Tischnera
2.1. Osoba jako w y r a z
2.2. Sobość
2.3. Wolność
2.3.1. Aksjologiczny wymiar wolności
2.3.2. Agatologiczny wymiar wolności
2.3.3. Wolność jako wyzwalanie
3. Józefa Tischnera apologia nadziei
3.1. Aksjologiczny horyzont nadziei
3.1.1. Pluralizm nadziei
3.1.2. Wiązanie nadziei
3.2. Dialogiczny horyzont nadziei
3.2.1. Spotkanie
3.2.2. Powiernictwo nadziei
3.3. Soteriologiczny horyzont nadziei
3.3.1. Bieda i ocalenie
3.3.2. Rozpacz
3.3.3. Czas i przestrzeń nadziei
3.3.4. Łaska
Rozdział IV
Pedagogia agatologiczna jako model współczesnej paidei
1. Pedagogia agatologiczna: próba ujęcia
1.1. Źródła pedagogii agatologicznej
1.2. Perspektywy pedagogii agatologicznej
1.2.1. Perspektywa agatologiczna
1.2.2. Perspektywa humanistyczna
1.2.3. Perspektywa personalistyczna
2. Założenia pedagogii agatologicznej
2.1. Cele wychowania
2.2. Wolność jako warunek wychowania
2.3. Wychowanek – człowiek agatologiczny jako podmiot wychowania
2.4. Rola wychowawcy
2.5. Relacja dialogiczna w wychowaniu
2.5.1. Wychowanie jako spotkanie osób
2.5.2. Wychowanie jako praca nad nadzieją
Zakończenie
Bibliografia
Indeks osób
Indeks pojęć