U progu wolności

Opis książki:

Jest to kolejny tom wspomnień autora „Nieludzkiej ziemi w oczach dziecka” (lata 1938-1946), „Wspomnień z beztroskich lat” (1946-1956), „W klatce” (w PRL w latach 1956-1972). Obejmuje on niecały rok na przełomie 1972/73, w którym udało mu sie wyrwać z klatki zwanej PRL-em i przez Włochy i Francję dotrzeć do Wolnej Ziemi Waszyngtona. Chociaż był wtedy oddzielony od najbliższej rodziny i nie miał złudzeń, że upłynie wiele lat, zanim się z nią połączy, okres ten wspomina z nostalgią. Wychowany w podziwie, a nawet uwielbieniu Francji umiał docenić uroki ówczesnego Paryża, ale już wtedy zwrócił uwagę na zatrute owoce Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Są to jak gdyby dwie książki: jedna pisana sercem, co wtedy widziały jego oczy, i druga, w postaci pisanych wiele lat później obszernych przypisów, będąca wynikiem suchej analizy krytycznego umysłu.

Książka jest uzupełniona czterema szkicami historycznymi. Są to „Dolina rzeki Maira” – o ojcowiźnie jego włoskich przyjaciół w dawnym księstwie Sabaudii, „Polacy wplątani w Wielką Rewolucję Francuską”, „Ludobójstwo w Wandei” i „Maria Skłodowska”.

O autorze:

Urodził się 26 września 1938 r w Bielsku-Białej. Okres II wojny światowej spędził wraz z rodziną na zesłaniu w Związku Sowieckim, skąd w 1946 roku w transporcie powracających Polaków udało się uciec części rodziny. Ojciec pozostał w sowieckich łagrach do 1952 roku.

Ukończył Szkołę Ćwiczeń i Liceum Ogólnokształcące w Pszczynie. Od 1956 roku trzy lata studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim, po czym przerzucił się na Politechnikę Warszawską i w 1964 roku otrzymał dyplom mgr inż. elektroniki medycznej. W latach 80. studiowal informatykę na New York Polytechnic Institute.

W latach 1964-1972 roku pracował w Instytucie Biologii Doświadczalnej PAN, Instytucie Medycyny Doświadczalnej PAN, Towarzystwie Wiedzy Powszechnej i Centralnym Biurze Konstrukcyjnym Sprzętu Medycznego.

Pod koniec 1972 roku przez Włochy i Francję udał się do USA, gdzie otrzymał status uchodźcy politycznego, a w 1980 obywatelstwo USA. Od 1973 roku przez pierwsze dwa lata pobytu w USA pracował w holenderskiej firmie Vitatron Medical (Boston), a przez następne 15 lat w Electronics for Medicine (White Plains NY), Honeywell Medical Division (Pleasantville NY) i PPG Biomedical Systems (Lenexa KS) – ta sama firma pod różnymi szyldami. Specjalizował się w intensywnym nadzorze kardiologicznym, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci zagrożonych śmiercią kołyskową. Ostatnie dziewięć lat pobytu w USA był konsultantem w firmie Datascope Corporation (Paramus NJ) przy trzech projektach pompy wspomagającej pracę serca po zawale. Jest autorem kilkunastu artykułów i twórcą kilku unikalnych projektów stosowanych w elektronicznej technice medycznej.

Od 1975 roku był członkiem Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku, a od 1980 do 2000 jej Rady. Po śmierci swego przyjaciala Jerzego Łojka, wybitnego polskiego historyka, ufundował wraz z żoną, Danutą, nagrodę jego imienia, którą w latach 1991-2001 otrzymali między innymi: Jędrzej Tucholski, Grażyna Lipińska, Roman Aftanazy, Wojciech Ziembiński, Jacek Trznadel, Andrzej Nowak, Jan Malicki, Zbigniew Herbert, Janusz Kurtyka. Ich dom w Carmel (NY) przez wiele lat stał otworem dla ludzi Solidarności i rezydowali w nim, nieraz po wiele miesięcy, tacy działacze jak Anna Walentynowicz, Andrzej i Joanna Gwiazdowie, Wojciech Ziembiński, Leszek Moczulski, Romuald Szeremietiew, gościli także Kornel Morawiecki, Zbigniew Romaszewski z żoną i Piotr Naimski.

Żona Danuta, zaczynając od zera, zrobiła błyskotliwą karierę w największym wydawnictwie amerykańskim. Jednocześnie przez ostatnie dziesięć lat pobytu w USA była wiceprezesem Instytutu Piłsudskiego w Nowym Jorku i przewodniczącą Komitetu Bankietowego organizującego przez pięć lat doroczne bankiety charytatywne z udziałem największych amerykańskich firm: International Paper, Citibank, Mc Donnell Aircraft and Missile Systems, The Boeing Company, Bresnan Comunications, Intrepid Museum i Mc Donald Corp., co dało ponad pół miliona dolarów na rzecz Instytutu. W 1988 roku Andrzej Cisek powołał do życia stowarzyszenie Americans for Independent Poland, działające na terenie USA i Kanady. Jest autorem ponad 80 artykułów politycznych drukowanych w prasie polonijnej, amerykańskiej i wydawnictwach podziemnych w Polsce. Wyrażał w nich swój negatywny stosunek do porozumień Okrągłego Stołu. Tak wtedy, jak i dzisiaj uważa Lecha Wałęsę za największe nieszczęście, jakie spotkało Polskę w chwili wybijania się na niepodległość.

Do Polski wrócił z żoną w roku 2000. Synowie Juliusz i Paweł pozostali w Ameryce. Starszy Juliusz pracuje w firmie „Looker” w Santa Cruz, a młodszy Paweł jest profesorem zwyczajnym i kierownikiem katedry Kognitywistyki (nauki o procesach myślowych) na francuskim uniwersytecie w Montrealu (Kanada).

Andrzej Cisek jest autorem czterech książek: „Nieludzka ziemia w oczach dziecka” – wspomnienia ze zsyłki na Ural, „Wspomnienia z beztroskich lat” – wspomnienia z lat szkolnych, „W klatce” – studia i praca w PRL, oraz „Kłamstwo Bastylii”, szkice o wydarzeniach i ludziach Wielkiej Rewolucji Francuskiej, która w roku 2007 była nominowana do Nagrody im. Józefa Mackiewicza. W przygotowaniu: „Moja Ameryka” – 27 lat w Ameryce, „Dom na Jeleniej Górze” – dom na Deer Hill w Carmel NY i goście z solidarnościowej Polski, „Czyja Polska?” – rozczarowania i nadzieje po powrocie do Polski i „Szkice historyczne” – sylwetki kilkunastu postaci historycznych: Dom Nuno Alvarez Pereira, Chevalier de Bayard, Leonardo, Simonetta Cattaneo-Vespucci, dynastia Viscontich i Sforza, Mussolini...

Oprócz ojczystego zna język rosyjski, angielski, francuski i włoski.

Książka "U progu wolności" - Andrzej M. Cisek - oprawa twarda - Wydawnictwo Lena. Książka posiada 218 stron i została wydana w 2017 r.