Twierdza samotności

Opis książki:

To jak najbardziej możliwe, żeby jedna piosenka zniszczyła komuś życie. Tak, muzyczna apokalipsa może spaść na samotną ludzką postać i rozgnieść ją jak owada. Piosenka, ta piosenka, została skądś przysłana, żeby cię odnaleźć i odrzeć całe twoje istnienie ze strupów. Ta piosenka była twoim gównianym osobistym losem, jednoznacznym jak dudnienie popu ulatujące z wszechobecnych radioodtwarzaczy.
Piosenka ta była co najmniej ścieżką dźwiękową twojej destrukcji, jej muzycznym tłem. Twoje dni zredukowane do tego kolażu rytmu wybijanego na krowich dzwonkach, bezlitosnej podwójnej linii basu i ordynarnego wokalu, swego rodzaju wyśpiewanego szyderstwa otoczonego jękami rozkoszy. Zająkliwe trąbienie czego – tuby? Waltorni? Gitara rytmiczna i trąbka, śmiesznie piskliwa. Wokalista mógłby równie dobrze przyłożyć ci pistolet do głowy. Jak można było na to pozwolić, jak można było puścić to przez radio? Ta piosenka powinna być zakazana. Nie była rasistowska - nigdy nie dojdziesz z tym do ładu, więc nawet nie zaczynaj - tylko wymierzona bezpośrednio w ciebie...

To jest historia o Ameryce z lat siedemdziesiątych, o czasach, kiedy najprostsze ludzkie decyzje - jakiej muzyki słuchasz, czy rozmawiasz z chłopakiem, który siedzi koło ciebie w autobusie, czy oddajesz chuliganom pieniądze, które masz na obiad - niosą w sobie potencjał katastrofy politycznej, społecznej i rasowej. To jest historia o Ameryce z lat dziewięćdziesiątych, kiedy nikomu już na niczym nie zależało.
To jest historia o punku, tym łatwym białym buncie, i o cracku, potwornej narkotykowej zarazie. To jest historia o samotności awangardowego artysty i rozmachu grafficiarza.
To jest historia o dwóch chłopakach, Dylanie Ebdusie i Mingusie Rudzie. Są kolegami i sąsiadami, ale ponieważ Dylan jest biały, a Mingus czarny, ich przyjaźń nie należy do prostych. To jest historia o dzielnicy Brooklyn zamieszkanej prawie wyłącznie przez Murzynów, chociaż przebąkuje się już coś o "rewitalizacji", w wyniku której sprowadzi się tutaj biała klasa średnia.
To jest historia o tym, co się działo, kiedy dwóch nastolatków z obsesją na punkcie komiksów rzeczywiście przeobraziło się w superbohaterów i spaprało sobie życie.
To jest historia o radosnych popołudniach podwórkowego bejsbolu i makabrycznych latach szkolnych wymuszeń. To jest historia o życiu w społeczeństwie, które cię nie akceptuje. To jest historia o więzieniu i kampusie, Brooklynie i Berkeley, soulu i rapie, morderstwie i odkupieniu win.
To jest historia, dla której opowiedzenia urodził się Jonathan Lethem. To jest Twierdza samotności.

Książka "Twierdza samotności" - Jonathan Lethem - oprawa miękka - Wydawnictwo Zysk i S-ka. Książka posiada 594 stron i została wydana w 2007 r.