Turniej rycerski w Królestwie Polskim w późnym średniowieczu i renesansie na tle europejskim

Opis książki:

Prawdziwe kompendium wiedzy o turniejach rycerskich - omawiające genezę, okres rozkwitu i, w końcu, przyczyny zaniechania tego obyczaju. Rzetelnie udokumentowane, ale napisane lekko i z wdziękiem, a przy tym bogato ilustrowane. Niniejsza praca poświęcona jest jednemu z najbardziej barwnych i żywotnych elementów etosu rycerskiego, który wykształcił się we Francji w XI-XII w., upowszechnił w Europie w następnych stuleciach wraz z rozkwitem kultury rycerskiej i odrodził w nowej postaci w czasach nowożytnych. Jej celem jest rekonstrukcja, w oparciu o źródła pisane, zabytki materialne i przekazy ikonograficzne, obrazu turnieju rycerskiego w Królestwie Polskim na tle jego rozwoju w średniowiecznej i nowożytnej Europie. Ustalenie wizerunku i roli obyczaju turniejowego, który ze względu na koszty był przede wszystkim domeną dworu królewskiego l dworów możnowladczych, wymaga odpowiedzi na szereg dodatkowych pytań. Kiedy, za czyim pośrednictwem i w jakiej fazie rozwoju turniej upowszechnił się w Królestwie Polskim Czy wystąpiło opóźnienie w przejmowaniu zwyczaju turniejowego w stosunku do innych krajów W jakim stopniu stan rycerski (szlachecki) przyswoił sobie instytucję turniejów Jakie koszty ponosił organizator i uczestnicy turniejów Czy turniej rycerski na ziemiach polskich wywierał wpływ na kulturę dworską, modę rycerską, rozwój heraldyki i oblicze sztuki wojennej Czyjego oblicze odpowiadało wzorcom zachodnim Jak długo przetrwał w Królestwie Polskim, czy był zwyczajem silnie zakorzenionym, czy tylko powierzchowną i przemijającą nowinką z Zachodu Ramy chronologiczne pracy obejmują okres od panowania ostatnich Piastów do pierwszych królów elekcyjnych. W tych granicach mieszczą się zasadnicze etapy rozwoju turnieju rycerskiego w Królestwie Polskim. Pierwszy, najsłabiej udokumentowany, przypada na drugą połowę rozbicia dzielnicowego, kiedy turnieje dotarły na ziemie polskie (przed 1243-1320). W czasach dwóch ostatnich Piastów i pierwszych Jagiellonów (1320-1501) obserwujemy zadomowienie się instytucji turniejów, które przybrały postać widowiska ludycznego. Na dworze ostatnich Jagiellonów (1501-1572) turniej rycerski wkomponowany został w program renesansowych uroczystości dworskich, towarzysząc ważnym wydarzeniom. Wraz z panowaniem pierwszych władców elekcyjnych (1573-1632) zaczął się zmierzch turnieju rycerskiego w Królestwie Polskim, który w swojej barokowej postaci już się u nas nie przyjął. Praca składa się z pięciu rozdziałów. W pierwszym, stanowiącym jedynie wprowadzenie, zwracam uwagę na proces powstawania rycerstwa jako kategorii społeczno-zawodowej wyróżniającej się profesją, pochodzeniem i stylem życia, przedstawiam genezę turnieju rycerskiego i omawiam występującą w źródłach terminologię. Wyobrażenie o turnieju jako konnym pojedynku między dwoma rycerzami, którzy nacierają na siebie kopią, odnosi się dopiero do rzeczywistości późnośredniowiecznej. Pierwotna postać zmagań turniejowych niewiele miała wspólnego z takim obrazem.

Książka "Turniej rycerski w Królestwie Polskim w późnym średniowieczu i renesansie na tle europejskim" - Bogdan W. Brzustowicz - oprawa twarda - Wydawnictwo DiG. Książka posiada 420 stron i została wydana w 2003 r. Cena 41.99 zł. Zapraszamy na zakupy! Zapewniamy szybką realizację zamówienia.