Teofil Lenartowicz, Helena Mickiewiczówna. Korespondencja

Opis książki:

Bohaterowie książki - Teofil Lenartowicz (1822-1893) i Helena Mickiewiczówna (1864-1896) - poznali się bliżej we Florencji wiosną 1885 i odtąd utrzymywali więź korespondencyjną. On, coraz boleśniej odczuwający samotność, znajdował w listach swej młodziutkiej przyjaciółki, przemieszkującej u wuja Józefa Malewskiego w mazowieckim Oryszewie, odblask polskiego życia, za którym tak bardzo tęsknił. Ona znalazła w nim podporę duchową, oddanego powiernika trosk i problemów samotnego życia. W trwającej osiem lat wymianie listów dzielili się bogactwem swego życia duchowego, problemami epoki i szczegółami codziennego życia, pozostawiając ciekawe świadectwo przełomu cywilizacyjnego. Z jednej strony mówi o tym wybitny artysta, gorący patriota, wówczas już umierający uczestnik europejskich romantycznych burz, z drugiej - młoda, wrażliwa dziewczyna, która - porzuciwszy "splendory" paryskiego domu i środowiska - osiadła na głuchej wsi i próbowała całą mocą swego pięknego ducha walczyć o ocalenie ginącego narodu w sposób, na jaki było ją stać, uczestnicząc w radościach i dramatach Polski schyłku XIX wieku w wymiarze małej wiejskiej wspólnoty i warszawskiego "salonu". Wnuczka Adama Mickiewicza, włączona w niezwykłe wydarzenie tego czasu: narodowy pogrzeb wieszcza w Krakowie 4 VII 1890 r., przejmująco opisała ten zwrotny fakt polskiej historii w jednym z listów do Lenartowicza.
Helena Mickiewiczówna i Teofil Lenartowicz - dwoje świadków przełomu dziejów Europy i Polski - mówią o sobie do siebie i... do nas, dzięki zachowanej w Bibliotece Polskiej w Paryżu, a także w archiwach krajowych korespondencji, która ukazuje się drukiem po raz pierwszy.

Książka "Teofil Lenartowicz, Helena Mickiewiczówna. Korespondencja" - Józef Fert (red.) - oprawa miękka - Wydawnictwo Towarzystwo Naukowe KUL.