Stratygrafia i środowiska sedymentacji zlodowacenia Wisły w południowej części dolnego Powiśla

Opis książki:

Celem niniejszej pracy jest szczegółowe rozpoznanie stratygrafii i sedymentacji osadów oraz rekonstrukcja przebiegu zlodowacenia Wisły w południowej części dolnego Powiśla.
Region dolnego Powiśla pojmowany jest jako obszar doliny dolnej Wisły - od Fordonu po ujście Wisły - wraz ze strefą przyległych wysoczyzn morenowych (Augustowski 1982). Położony w jego części południowej teren badań obejmuje południowo-zachodni kraniec wysoczyzny morenowej Pojezierza Chełmińskiego i sąsiadujące z nią od południa i zachodu fragmenty doliny Wisły (ryc l).
Wysoczyznę morenową Pojezierza Chełmińskiego tworzą płaskie lub faliste, przeważnie gliniaste równiny morenowe położone na wysokości 80-100 m n.p.m. Od południa wysoczyzna morenowa sąsiaduje z pradoliną Wisły - Kotliną Toruńską, która jest w nią wcięta na głębokość 40-50 m. Od zachodu Pojezierze Chełmińskie graniczy z fragmentem Doliny Dolnej Wisły -Doliną Fordońską, wciętą w wysoczyznę morenową na głębokość 60-70 m. W Dolinie Fordońskiej występują kotlinowate rozszerzenia Basenu Unisławskiego i Świecko-Chełmińskiego. Na północ od Doliny Fordońskiej znajduje się rozległe, kotlinowate rozszerzenie Basenu Grudziądzkiego. Zbocza basenów i przyległa wysoczyzna morenowa są silnie porozcinane przez boczne doliny i niecki denudacyjne.
Prace badawcze prowadzono w strefie krawędziowej doliny Wisły oraz na obszarze przyległej wysoczyzny morenowej pomiędzy Toruniem a Chełmnem. Przedmiotem badań były odsłonięte

Książka "Stratygrafia i środowiska sedymentacji zlodowacenia Wisły w południowej części dolnego Powiśla" - Wojciech Wysota - oprawa miękka - Wydawnictwo Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Książka posiada 144 stron i została wydana w 2002 r.