Słownik polskich przyimków wtórnych

Opis książki:

W polszczyźnie ostatnich dziesięcioleci zachodzą istolne przeobrażenia ogarniające system składniowy, a polegające w ogólnym zarysie na przechodzeniu od form syntetycznych do analityc/nych. Szczególnym przejawem tego procesu jest znaczny wzrost liczebny przyimkowych wykładników relacji znaczenioiuo-gramatycznej, tzn. przyimków wtórnych (sekundarnych, niewłaściwych, pozornych), które powstały albo z połączenia przyimków pierwotnych z innymi wyrazami (np. bez względu na, w celu, zgodnie z), albo iu drodze leksykalizacji do funkcji przyimkowej innych części mowy: rzeczowników (skutkiem), przysłówków (blisko), spójników (niż), związkó frazeologicznych (z punktu widzenia). Celem prezentowanej słownikowej charakterystyki przyimków wtórnych jest zdanie sprawy z możliwych sposobów ich użycia. Definicje zmierzać więc będą do wyliczenia funkcji, jakie może pełnić w wypowiedzeniu fraza konstytuowana przez dany przyimek. Przy opisie tych funkcji istotne będą właściwości składniowe i semantyczne samego przyimka (rząd, polencjał znaczeniowy), a także jego otoczenia, które współtworzy daną relację. Dlalego do formuł definicyjnych wprowadzam informacje na temat ograniczeń leksykalnych nałożonych na kontekst danego przyimka wtórnego, przy których dana formuła może zostać zaakceptowana (np. w ciągu konotuje leksemy zawierające w swej strukturze semantycznej pojęcie czasu, a wśród przyłącza rzeczoiuniki o znaczeniu mnogości). Ze względu na charakter pracy nie pomijam też uwag stylistycznych i poprawnościowych zgłaszanych w związku z użyciem niektórych przyimków wtórnych. Uznaję również za uzasadnione odnotowanie frazeologii z wykorzystaniem analizowanych struktur. Stosunkowo mniej istotna ze względu na zakładany cel jest statystyka przyimków wtórnych oraz informacja o ich genezie i tradycji użycia. Jednak - ponietuaż proces tworzenia przyimków wtórnych, zapoczątkowany jeszcze w dobie staropolskiej, wciąż trwa i dokonuje się na naszych oczach - nie pomijam i tego aspektu opisu. Tym bardziej że większość jednostek badanej klasy to formacje słowotwórcze (przyimki odwyrażeniowe), których budowa jest wciąż czytelna.

Książka "Słownik polskich przyimków wtórnych" - Beata Milewska - oprawa miękka - Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.