Rzeczywistość sprawdzana sobą. O prozie Białoszewskiego

Opis książki:

Twórczość Mirona Białoszewskiego bardzo trudno jest określić w sposób jednoznaczny. W swoich analizach, rozprawach naukowych czy nawet krótkich recenzjach w prasie krytycy niejednokrotnie trafnie wychwytywali pewne charakterystyczne tendencje artystyczne, które - wydawało się - dominują w jego poezji i prozie, już wyłaniał się jakiś wizerunek Białoszewskiego jako pisarza, a później kolejne wiersze czy też fragmenty prozy stawiały pod znakiem zapytania wiele rzeczy, które dotychczas o nim napisano. Wypowiedziano o Białoszewskim bardzo wiele sprzecznych sądów, a w świadomości przeciętnego czytelnika egzystowały obok siebie zupełnie różne wizerunki tego pisarza, jak na przykład: anonim i ekscentryk - indywidualista, plebejusz i wyrafinowany filozof, wreszcie skrajny realista i zarazem twórca własnej, niemal fantastycznej rzeczywistości.

Przyjmując, że twórczość Białoszewskiego jest dziennikiem, będę starał się zbadać jego rzeczywistość literacką. Ponieważ wszelkie autobiograficzne gatunki twórczości sugerują pisanie z autopsji, analizę będę przeprowadzał pod kątem relacji między światem przedstawionym prozy Białoszewskiego a rzeczywistością pozaliteracką. W tym celu zbadam najpierw język tych utworów i sposób, w jaki ogarnia i nazywa elementy materialnego świata. Następnie z tej językowej warstwy postaram się wyłowić zdarzenia i sytuacje tworzące fabułę, która ma być, zgodnie z założeniem Białoszewskiego, tworem zmieniającej się z dnia na dzień rzeczywistości. Później spróbuję odpowiedzieć na pytanie, jak wygląda koncepcja głównego bohatera i jaki jest stosunek między jego wizerunkiem a samym Mironem Białoszewskim. Analiza postaci głównego bohatera oraz świata, w którym się on porusza, pozwoli mi określić zakres świadomości narratora tej prozy. Dzięki temu będzie można rozwiązać problem tożsamości autora, narratora i bohatera oraz ustalić, czy narrator-bohater jest czy też nie jest autoportretem literackim Mirona Białoszewskiego.

(Z Wprowadzenia)

Piotr Wilkoń ur. w 1957 roku w Warszawie. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Śląskim. 25 lat pracował jako nauczyciel języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 96 w Warszawie. Realizował tam autorski program pedagogiczny zwany „świadoma obecność ucznia w kulturze". Przez 20 lat prowadził zespół o nazwie „Kółko Teatralne 96" inspirowany „Cricot 2" Tadeusza Kantora oraz „Teatrem Osobnym" Mirona Białoszewskiego. Jest twórcą ponad 20 przedstawień takich jak : „Dziady", „Odyseja", „Zielona gęś", „Piękna i bestia". Do wielu napisał własne scenariusze („Bobo", „Uśmiech Królika", „Wyścig Szczurów" i „Świry"). W 2005 roku wydał książkę pod tytułem „Replay - scenariusze Kółka Teatralnego 96". Jest współautorem kilkunastu wystaw teatralnoplastycznych i happeningów („Gotyk i inne światy", „Przystanek Dąbrówka", „Big Bang"). Autor tekstów dla dzieci wydanych w Niemczech i tłumaczonych na wiele języków „Była sobie ruda", „Arka Noego", „O szopie, który przestał prać". Wziął udział w kilkunastu programach telewizji edukacyjnej. Obecnie pisze autobiografię „Podwórko" sumującą jego egzystencjalne i pedagogiczne doświadczenia.

Książka "Rzeczywistość sprawdzana sobą. O prozie Białoszewskiego" - Piotr Wilkoń - oprawa miękka - Wydawnictwo Naukowe ŚLĄSK. Książka posiada 296 stron i została wydana w 2013 r.