Przemiany ewangelijnego słownictwa cerkiewnosłowiańskiego. Rzeczownik w staroruskim Ewangeliarzu ławryszewskim

Opis książki:

Ławryszew lub Ławryszewo, jak można przeczytać w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego, to niewielka osada nad kotliną Niemna, położona po obu brzegach małej rzeczki Trepiaczynki. Znajduje się tam klasztor zbudowany na początku XIII w. To właśnie z tym prawosławnym klasztorem związana jest historia Ewangeliarza określanego mianem ławryszewskiego.
Nazwa zabytku pochodzi stąd, że pierwotnie był on własnością Klasztoru Ławryszewskiego Bogurodzicy w Nowogrodzie Siewierskim. O związkach z tym klasztorem świadczy szereg dokonanych na kartach rękopisu zapisków prawnych, mówiących o darowiznach i fundacjach poczynionych na rzecz konwentu.
Obecnie Ewangeliarz ławryszewski znajduje się w zbiorach Muzeum Czartoryskich w Krakowie. Skatalogowany jest pod sygnaturą IV 2097, jako: ,,Ewangeliarz cerk.-słowiański klasztoru Ławryszewskiego", który ,,zawiera oprócz 4 Ewangelij liczne wspominki, dotyczące fundacyj na rzecz klasztoru. Ozdobiony miniaturami i inicjałami, fol. s. 374. perg. (w XIII - XIV)."
Slawiści badający tekst nie zajmowali się zewnętrzną historią rękopisu: w jaki sposób ławryszewski zabytek stał się własnością Biblioteki Muzeum książąt Czartoryskich w Krakowie, w jakich okolicznościach przywędrował z Ławryszewa aż tutaj. Ponieważ omawiany ewangeliarz nie jest reprezentatywnym dla tego typu zabytków tekstem, ale raczej, jak pisze T. Friedelówna, jedną z prowincjonalnych kopii aprakosu, do tej pory niewielu badaczy poświęciło rękopisowi swą uwagę(...)

Książka "Przemiany ewangelijnego słownictwa cerkiewnosłowiańskiego. Rzeczownik w staroruskim Ewangeliarzu ławryszewskim" - Iwona K. Nowakowska - oprawa miękka - Wydawnictwo Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Książka posiada 189 stron i została wydana w 2000 r.