Przegląd filozoficzno-literacki. Leszek Kołakowski 3-4 / 2007
| Dane szczegółowe: | |
| Producent: | Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego |
| Oprawa: | miękka |
| Ilość stron: | 610 s. |
| ISSN: | 1643-2045 |
| Data: | 2001-02-04 |
Opis książki:
Tomem niniejszym, numerem specjalnym czcimy 80. rocznicę urodzin Profesora Leszka Kołakowskiego. Obok tradycyjnych w takich okazjach rozpraw ofiarowanych Jubilatowi, tom ten zbiera także publikowane w ostatnich latach, lecz rozproszone dotąd teksty poświęcone twórczości Profesora, stanowiące dowód Jego trwałej obecności w kulturze polskiej.Edycję uzupełniają dokumenty uroczystego odnowienia doktoratu Profesora w Uniwersytecie Warszawskim oraz bibliografia jego publikacji
Ci, którzy nie cierpią ogrodnictwa, potrzebują teorii. Nie uprawiać ogrodu bez teorii jest płytkim i niegodnym sposobem życia.
Teoria musi być przekonująca i naukowa. Jednakże dla różnych ludzi różne teorie są przekonujące i naukowe. Potrzebujemy tedy wielu teorii. Alternatywną możliwością w stosunku do nie-uprawiania ogrodu bez teorii jest uprawianie ogrodu. Znacznie łatwiej jednakowoż jest posiąść teorię, aniżeli faktycznie uprawiać ogród. Leszek Kołakowski
W latach sześćdziesiątych jakiś partyjny dostojnik poszukujący modus vivendi z ludźmi kultury powiedział, że Kołakowski nie zmieści się w żadnej kompromisowej formule, bo jest politycznym chuliganem. Miał to być brzydki epitet, ale zabrzmiał jak najwyższa pochwała. Sam Kołakowski wolał alegorię błazna, który wchodzi na salony władzy, żeby popsuć dworskiemu kapłanowi celebrę i ugodzić króla celnym szyderstwem. W tym przypadku jednak ów partyjny dostojnik był - niejako z urzędu - bardziej kompetentny; w końcu to on reprezentował władcę i wiedział lepiej, czy odwaga myśli jest z perspektywy tronu błazenadą, czy chuligaństwem. Karol Modzelewski
Mistrza trzeba mieć nie dlatego, aby mu być posłusznym przez całe życie, aby powagę jego na każdym kroku podtrzymywać wbrew wdzierającym się faktom nowej rzeczywistości, lecz by móc go prześcignąć. Trzeba się przeciwko mistrzom buntować, trzeba zdobywszy to, co nam przekazali, iść dalej. Wierzyć w prawdę mistrza do końca, bezkrytycznie, to prawdę tę unicestwić, uczynić ją martwą. Pascal mówił, że człowiek jest stworzony do poszukiwania prawdy, a nie do posiadania jej. Barbara Skarga
Warszawska szkoła historii idei powstała w odpowiedzi na stalinowski dogmatyzm w filozofii i rozpadła się w rezultacie deideologizacji rządzącej partii z jednej strony, z drugiej zaś, w rezultacie rosnącej potrzeby ideologii alternatywnych. Jej wkład w historię idei pomyślnie przetrwał próbę czasu, lecz skrajności jej poglądów metodologicznych były nazbyt ściśle związane ze specyficzną sytuacją ideologiczną, by można było obstawać przy nich w zmienionych warunkach. Mam tu na myśli przede wszystkim uporczywą odmowę wydawania jednoznacznych sądów wartościujących, biorącą się z naszej zdecydowanej woli unikania wszelkich ahistorycznych dogmatów. Duch szkoły warszawskiej jest wciąż żywy w niektórych polskich pracach z historii idei, choć z reguły w połączeniu z metodą polemiczną, to znaczy z czysto filozoficzną lub polityczną krytyką rozpatrywanych idei. Andrzej Walicki
Książka "Przegląd filozoficzno-literacki. Leszek Kołakowski 3-4 / 2007" - oprawa miękka - Wydawnictwo Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego.
Spis treści:
Uchwała Senatu Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 20 października 2004 r.
w sprawie odnowienia doktoratu (s. 13)
Marek J. Siemek - Laudacja promotorska (s. 15-21)
Jan Węgleński - Wystąpienie (s. 23-24)
Leszek Kołakowski - Wielka encyklopedia filozofii i nauk politycznych (s. 25-27)
ŚWIADECTWA
Leszek Kołakowski - Ogólna teoria nie-uprawiania ogrodu (s. 29-31)
Andrzej Walicki - Leszek Kołakowski i warszawska szkoła historii idei
(przeł. W. Madej) (s. 33-53)
Helena Eilstein - Jeśli się nie wierzy w Boga... Czytając Kołakowskiego (s. 55-85)
Jan Andrzej Kłoczowski OP - Leszka Kołakowskiego myślenie o religii (s. 87-95)
Małgorzata Szpakowska - Oswajanie horroru (s. 97-104)
Krzysztof Michalski - Tischner i Kołakowski (s. 105-113)
Stanisław Borzym - Leszek Kołakowski: teatr dyskursu (s. 115-128)
Marek Styczyński - Kołakowski redivivus (s. 129-134)
Janusz Dobieszewski - O pocieszeniu, jakie niesie Horror metaphysicus
Leszka Kołakowskiego (s. 135-154)
Krzysztof Okopień - Kantysta w świecie teraźniejszym (s. 155-169)
Jacek Zychowicz - Filozof i polis. Rozum wobec polityki w myśli Leszka Kołakowskiego (s. 171-189)
Jerzy Niecikowski - Człowiek kontra człowiek - o filozofii Leszka Kołakowskiego (s. 191-197)
Andrzej Mencwel - Leszek Kołakowski: dzieło w cieniu (s. 199-216)
INSPIRACJE I DEDYKACJE
Bronisław Baczko - Potrząsnąć Opatrznością (przeł. J. Niecikowski) (s. 217-231)
Barbara Skarga - Mistrz i mag (s. 233-242)
Jerzy Szacki - Trzy pojęcia tradycji (s. 243-264)
Krzysztof Pomian - Widzenie i poznanie (przeł. M. Miłkowski) (s. 265-288)
Lech Szczucki - W kręgu spinozjańskim (Krzysztof Sandius junior) (s. 289-311)
Adam Sikora - Między wiecznością i czasem (s. 313-331)
Zbigniew Ogonowski - Z dziejów megalomanii narodowej (s. 333-348)
Juliusz Domański - Humanistyczna formacja pisarzy i myślicieli XV-XVI wieku (s. 349-360)
Hanna Buczyńska-Garewicz - Pragmatyczna koncepcja prawdy (s. 361-376)
Władysław Stróżewski - Byt i sens (s. 377-394)
Karol Sauerland - Hodowla i oświecenie (przeł. S. Gromadzki) (s. 395-405)
Tadeusz Mrówczyński - Antynomie chrześcijańskiego pojmowania historii (s. 407-417)
Stanisław Piwko - Polityczne aspekty Ksiąg trzech
Andrzeja Frycza Modrzewskiego (s. 419-433)
Andrzej Kołakowski - Filozofia, historia, kultura. Znaki tożsamości (s. 435-447)
Józef Piórczyński - Metamorfozy Selbst. Mistyka, Luter, egzystencjalizm (s. 449-468)
Andrzej Werner - Pochwała dekadencji (s. 469-477)
Barbara Markiewicz - Sen złoty Słowackiego, albo o poezji i polityce (s. 479-487)
Cezary Wodziński - I cóż po filozofie w czasie marnym... (s. 489-501)
Stanisław Gromadzki - Jak czytać i rozumieć Nietzschego?
Prolegomena filozoficzne (s. 503-517)
Jacek Migasiński - Nota o metafizyce (s. 519-538)
Bibliografia wybranych prac Leszka Kołakowskiego (do roku 2007), (oprac. S. Gromadzki) (s. 539-594)
Noty o autorach (s. 595-604)