Przedmieście Oławskie we Wrocławiu

Opis książki:

Usytuowane we wschodniej części miasta, Przedmieście Oławskie to jedna z najmniejszych dzielnic Wrocławia. Mimo to, pod względem różnorodności zabudowy należy do najciekawszych wrocławskich osiedli. Obecnie Przedmieście Oławskie wchodzi w skład dzielnicy Krzyki, a od zachodu graniczy z najstarszą częścią Wrocławia - Starym Miastem. Nazwa tego kwartału wywodzi się od ważnej drogi handlowej biegnącej w stronę Oławy i dalej w kierunku Krakowa, szlaku, na który z miasta podróżnych wyprowadzała nieistniejąca już Brama Oławska o średniowiecznym rodowodzie. Jej relikty z trudem można odszukać w architekturze podziemnego przejścia pod placem Dominikańskim. Podobnie jak pozostała część miejskich fortyfikacji została ona uszkodzona podczas oblężenia Wrocławia przez wojska napoleońskie, a następnie rozebrana. W efekcie tych działań w 1808 r. Przedmieście Oławskie zostało włączone w obszar miasta.

Wcześniej, a szczególnie w średniowieczu, było to najsłabiej zaludnione przedmieście Wrocławia. W XII w. swoją osadę założyli na tych terenach tkacze walońscy sprowadzeni przez księcia Bolesława Wysokiego z Arras we Francji. Oni też wznieśli kościół św. Maurycego, który długo, nie licząc małego kościoła św. Łazarza, pozostawał jedyną świątynią na tym terenie. Tuż za Bramą Oławską znajdował się najstarszy we Wrocławiu cmentarz żydowski, zlikwidowany w 1345 r. na mocy rozporządzenia króla czeskiego Jana Luksemburskiego. W 1711 r. do Wrocławia przybyli bonifratrzy. Znani ze swojej działalności charytatywnej już po roku zaczęli leczyć chorych, a w ciągu kilku lat wznieśli okazały szpital i utrzymany w barokowej stylistyce kościół Trójcy Świętej. Mniej więcej w tym samym czasie powstał letni pałac biskupów wrocławskich usytuowany przy dzisiejszym pl. Zgody.

Po wyburzeniu murów miejskich nastąpił nagły rozwój wschodnich kwartałów miasta. Wznoszono liczne zakłady przemysłowe i realizowano plan zabudowy mieszkaniowej. Do dziś XIX-wieczne, stosunkowo dobrze zachowane, kamienice czynszowe charakteryzują tą część miasta. W trakcie II  wojny światowej Przedmieście Oławskie, w porównaniu z innymi, szczególnie południowymi i zachodnimi dzielnicami miasta, nie zostało bardzo zniszczone. Mimo to jest to jedno z najmniej znanych i najrzadziej opisywanych wrocławskich przedmieść. Okryte złą sławą „trójkąta bermudzkiego", przez wiele lat pozostawało na marginesie zainteresowań wrocławian tym rejonem.

Książka "Przedmieście Oławskie we Wrocławiu" - H. Okólska, H. Górska, J. Wagner-Głowińska - oprawa miękka - Wydawnictwo Gajt.