Pressje (17). Stawka większa niż życie

Opis książki:

Ze wstępu
Spośród wszystkich sporów, jakie towarzyszą nam w przybliżeniu od przełomu stuleci, żaden nie wydaje się tak fundamentalny, z jednej strony, i w takim samym stopniu trudny do zakończenia porozumieniem, z drugiej strony, jak ten dotyczący bioetyki. Podstawowy powód dla obydwu spostrzeżeń jest ten sam: bioetyka dotyka tego, czym jest człowiek,istota ludzka, osoba. Przyjrzyjmy się tym problemom bliżej.
Już sam fakt mnogości określeń na jeden byt zdaje się wiele mówić na ten temat. Ale wielu przedstawicieli nauk związanych z bioetyką sprzeciwiłoby się mojemu stwierdzeniu, gdyż nie uznaje, że człowiek, istota ludzka i osoba to zawsze jeden i ten sam byt. To stanowi właśnie centrum sporu o istotę człowieczeństwa w XXI wieku, sporu, który wymyka się zdroworozsądkowej konstatacji, iż człowiek zaczyna się w momencie poczęcia, a dobiega końca z chwilą śmierci (jak zauważył znany w USA przeciwnik aborcji, Hadley Arkes, "wydaje się, że niezbędne jest odbycie studiów prawniczych, aby stać się niezdolnym do zrozumienia tego, co jest wystarczająco jasne dla przeciętnych umysłów”1). Dla wielu naukowców takie rozumienie rozciągłości istnienia człowieka przestało być niekwestionowalne; dla takiego bytu znajdują co najwyżej znacznie skromniejsze określenie, jakim jest "istota ludzka”, a więc przedstawiciel gatunku homo sapiens. Dzieli on z człowiekiem pewne ważne cechy, biologiczne i genetyczne, ale to za mało, aby uznać go za tożsamego z nim. Dla pełni człowieczeństwa niezbędne jest, zgodnie z ich rozumowaniem, coś więcej. To "coś”, nie zawsze jasno wyrażone, określić można jako "świadomość”, a często nawet jako świadomość samego siebie, a więc "samoświadomość”.
Dla takiego rodzaju bytu zarezerwowano najwyższą formę uznania zawartą w nasyconym normatywną treścią pojęciu "osoby”. Oczywiste jest, że duża część ludzkiej populacji lub jak powiedzieliby zwolennicy tej teorii przedstawicieli gatunku ludzkiego (tj. embriony, dzieci nienarodzone, niedomagający starcy, ale nawet dzieci już narodzone we wczesnym wieku oraz osoby upośledzone umysłowo), nie spełnia tych "wygórowanych” wymagań.

Książka "Pressje (17). Stawka większa niż życie" - oprawa miękka - Wydawnictwo Klub Jagielloński. Książka posiada 312 stron i została wydana w 2009 r.