Prace pedagogiczne XCIV. Wprowadzanie dzieci w kulturę

Opis książki:

Nie ma takiego momentu w życiu człowieka, w którym-jak to określił F. Znaniecki - nie byłby on "zanurzony" w kulturze. Gdzie i jak żyje, nie zależy tylko od niego i przyrody, ale także od innych ludzi - tych, którzy byli przed nim i jemu współczesnych. Zależy od tego, co wytworzyli we wzajemnym współdziałaniu, zależy od kultury. Tak rozumiana kultura nie stanowi luźnego zbioru wytworów i skutków społecznych, lecz tworzy liczne mniej lub bardziej spójne i trwałe systemy o swoistej strukturze i poziomie obiektywności. Od jednostki, która wchodzi w jej obszar lub jest wprowadzana, społeczeństwo wymaga by przyswoiła określone wartości i obowiązujące normy. Naturalnymi i zorganizowanymi procesami zmian w kulturze, mechanizmami wchodzenia i wprowadzania w nią nowych jednostek, a więc problemem, który można nazwać akulturacją, zajmują się badacze różnych nauk społecznych. Jest to zagadnienie istotne dla celu i sensu ludzkiej egzystencji, i na tyle obszerne, że badacz każdorazowo wybiera tylko pewien aspekt interesującej go rzeczywistości. W tej pracy jest to aspekt pedagogiczny. Koncentruję uwagę na jednostkach, które są w stadium początkowym świadomego podejmowania udziału w życiu kulturalnym, nazwanym tu wprowadzaniem w kulturę. Sfera rzeczywistości, którą próbuję opisać, mimo wielu swoistych właściwości nie daje ująć się w wyraźne granice poznawcze zarówno na poziomie abstrakcyjnych konstrukcji, jak i realnych obszarów badawczych. Wynika to z kilku powodów. Po pierwsze, dotyczy dwóch różnych i bardzo znaczących zakresów rzeczywistości społecznej. Jednym jest kultura społeczeństwa, która jeśli nawet zostaje uchwycona w badaniu, w pewnym momencie, ukazuje swój dynamizm i swoją złożoność. Drugim zaś jest wprowadzanie młodego członka społeczności w jej obszar. "Wprowadzanie" jest tu określeniem szeroko rozumianego przygotowania do zrozumienia i przyjęcia treści kultury. Obejmuje więc i naturalne procesy wrastania poprzez codzienny bezpośredni kontakt z rzeczywistością, i celowe zorganizowane działania jednostek i grup, zmierzające do wywarcia pożądanego przez nich wpływu na jednostkę. Każdy z tych zakresów rzeczywistości społecznej od wieków zwracał uwagę myślicieli i badaczy próbujących opisywać i wyjaśniać ich złożoną strukturę. Odmienne koncepcje badawcze lokowały je w różnych naukach społecznych, tworząc możliwość wielostronnego poznania, a budowane teorie, pozwalające na coraz głębsze rozumienie świata człowieka, ukazywały w tej całości nowe trudne i niewyjaśnione elementy.

Książka "Prace pedagogiczne XCIV. Wprowadzanie dzieci w kulturę" - Krystyna Ferenz - oprawa miękka - Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.