Powieść totalna. Wokół narracyjnych teorii Ernesta Sabato i Maria Vargasa Llosy

Opis książki:

Co łączy Argentyńczyka, doktora fizyki Ernesta Sabato z Peruwiańczykiem Mariem Vargasem Llosą Przede wszystkim to, że obaj - choć każdy nieco inaczej - zdefiniowali pojęcie "powieść totalna" i wedle tej definicji pragnęli tworzyć. Szkopuł w tym, że powieść totalna to owoc koncepcji zakładającej, iż powieść jako taka powinna jak najpełniej upodabniać się do obiektywnej rzeczywistości, a skoro tak, to okazuje się ona dziełem niemożliwym, ponieważ rzeczywistość bogatsza jest od najbogatszej fabuły wykreowanej przez człowieka. Choćby nawet twórca ów założył sobie, że w powieści w zamyśle totalnej zawrze syntezę wszystkich swoich życiowych doświadczeń: swoich idei, fantazji, lęków, frustracji, nadziei, swoich wcześniejszych książek i przeżyć, że opisze i zanalizuje paradoksalną drogę człowieczą ku zniszczeniu i śmierci, że - totalnie właśnie - ogarnie istotę ludzką we wszystkich jej wymiarach, dociecze istoty samotności i miłości, nadziei i rozpaczy, optymizmu i frustracji, żądzy władzy i apetytu na wolność, sensu istnienia i związanego z nim losu i przeznaczenia - to i tak twórca ów wiedzieć musi, że spełnienie nie będzie mu dane. Marcin Kurek, co cenne, jako pierwszy w światowym literaturoznawstwie uczynił próbę porównania literackich teorii Sabato i Llosy. Próba to tym bardziej fascynująca, że obaj ci twórcy nie tworzyli na "surowym korzeniu". Maria Vargasa Llosę postrzega się jako twórcę wychowanego na dziełach Joanota Martorella, Gustawa Flauberta i G.G. Marqueza, na J.P.Sartrze, Albercie Camusie i J.M. Arguedasie. Ernesta Sabato zaś inspirowały przede wszystkim dzieła surrealistów i poglądy Sartrea, Jorge Luisa Borgesa i Dostojewskiego.

Książka "Powieść totalna. Wokół narracyjnych teorii Ernesta Sabato i Maria Vargasa Llosy" - Marcin Kurek - oprawa miękka - Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.