O solidarności. Zarys teologii uczestnictwa

Opis książki:

Niniejsza książka poświęcona jest solidarności rozumianej jako chęć i zdolność niesienia pomocy drugiemu człowiekowi. Podjęcie działania solidarnego (element instytucjonalny) zakłada istnienie świadomości o współzależności między ludźmi (element intelektualny) oraz wymaga duchowej motywacji do ograniczenia interesu własnego (self-interest) na rzecz bliźniego. Wszystkie powyższe elementy zasady solidarności widoczne są w etyce chrześcijańskiej.
Korzeni solidarności można szukać w świecie antycznym. Solidarność może być rozpatrywana jako podstawa porządku publicznego, opartego na porządku prawnym oraz jako zasada etyczna, regulująca podstawy współżycia między ludźmi. W tym kontekście można wskazać na obraz społeczeństwa (koinonia), w którym ludzie traktowani są jak rodzice, zarówno względem natury, jak i innych członków społeczeństwa. Solidarność międzyludzka może być porównana do nakazu szczerej miłości, z głębokości serca.
W prawie rzymskim solidarny stosunek obligacyjny powstawał zwykle między jednym wierzycielem (creditor) a jednym dłużnikiem (debitor); zdarzało się jednak, że występował jeden dłużnik i kilku wierzycieli lub jeden wierzyciel i kilku dłużników. W sytuacji wielości podmiotów każdy z wierzycieli lub dłużników mógł domagać się lub musiał wykonać świadczenie. W myśli stoickiej solidarność może być porównana do nakazu hojności (benignitas est virtus sponte ad bene faciendum exposita), dobroci (bonitas est virtus quae prodest), miłości (agape, philantropia).
W pracy zbadane zostanie znaczenie solidarności w nauczaniu Kościoła katolickiego, zgodnie z linią ewolucyjną rozwoju katolickiej nauki społecznej (element intelektualny). Następnie prześledzone zostaną sposoby praktykowania solidarności we współczesnym świecie: w ramach wspólnoty rodzinnej, w środowisku pracy, gospodarce, polityce krajowej i międzynarodowej (element instytucjonalny). Część ostatnia pracy ma na celu zbadanie płaszczyzny duchowej solidarności: dlaczego chrześcijanie zobowiązani są do pomocy innym oraz w jaki sposób wewnętrzne życie duchowe wpływa na podejmowanie inicjatyw społecznych.
Książka koncentruje się na analizie teologicznej, zatem pomija badania nad solidarnością prowadzone w ramach innych nauk: socjologicznych, filozoficznych, historycznych czy ekonomicznych. Niekiedy wyniki owych badań mogą być przytoczone jako przekład ilustrujący twierdzenie nauki społecznej Kościoła.
Celem pracy jest analiza współczesnych warunków praktykowania wiary i solidarności, które mają charakter specyficzny, w znacznej mierze ze względu na szybki rozwój technologiczny mediów tradycyjnych i elektronicznych. W dobie komunikacji internetowej wspólnota religijna może być traktowana jako e-kościół (cyberchurch), zaś postawy konsumpcyjne widoczne są także w sferze duchowej. Tradycyjne podstawowe wyznaczniki życia społecznego: czas i przestrzeń zyskują nowe znaczenie poprzez oddziaływanie czynnika globalizacji i kultury postmodernizmu.

Książka "O solidarności. Zarys teologii uczestnictwa" - Dobrochna Bach-Golecka - oprawa miękka - Wydawnictwo Dante.