Nihilizm i dekonstrukcja

Opis książki:

Zdanie w formie: "dekonstrukcja jest tym a tym", byłoby sprzeczne wewnętrznie. Z definicji dekonstrukcji nie da się zdefiniować, ponieważ zakłada ona brak stałej definicji, a mówiąc ściślej, brak utrwalonej decyzji co do zdefiniowania podstawowych terminów. Jako metoda interpretacji, dekonstrukcja wymaga podania przykładów, a przykłady są oczywiście różne. Badacze dekonstrukcji nazywają tę metodę "filozofią granicy", "aktem literackim, "krytycznym performancem" "dysonansem identyczności. Przyjmując terminologię Juliana Wolfreysa, autora anglosaskiego podręcznika do studiowania Derridy (The Derrida Reader), powiedzmy, że dekonstrukcja podejmuje próbę uzasadnienia tego, co niemożliwe do uzasadnienia. Co za tym idzie, mimo zakorzenienia w kontynetalnej tradycji filozofii europejskiej, dekonstrukcja nie posługuje się, rzecz jasna, dowodem more geometrico ani typowo kartezjańskim schematem dochodzenia do niezbitej pewności. Niepewność nie może być zarzutem formułowanym pod adresem rozumowania, które bierze ją stale pod uwagę, jako swój nieredukowalny horyzont. Odwołując się do jednego z najbardziej znanych pojęć Derridy, wystarczy powiedzieć, że w de-konstrukcji chodzi o badanie śladów; pojęcie śladu mieści już w sobie całą dwuznaczność niepewności i wątpienia w to, czego ślad jest śladem.
Pojęcie śladu odsyła do skomplikowanej fllozofii czasu (odziedziczonej poniekąd po Heideggerze, a może raczej po Nietzschem), gdzie początek nigdy nie daje się wyznaczyć, bo każdy ślad odsyła do śladów wcześniejszych.

Książka "Nihilizm i dekonstrukcja" - Waleria Szydłowska - oprawa miękka - Wydawnictwo IFiS PAN.