Muchomory i Zimowity. Kłącza i złącza. Powieści XX wieku

Opis książki:

Książka Jerzego Paszka jest interesującą dla polonistów (nauczycieli i studentów), a także miłośników literatury współczesnej, próbą syntezy epiki dwudziestowiecznej. Autor omawia takie powieści, jak: A. Libery "Madame" (1998), O. Tokarczuk "Dom dzienny, dom nocny" (1998), J. Limona "Wieloryb" (1998), J. Andrzejewskiego "Miazga" (1979), S. Themersona "Wykład prof. Mmaa" (1958), W. Gombrowicza "Ferdydurke" (1938), W. Berenta "Żywe kamienie" (1918) i "Próchno" (1903), K. Irzykowskiego "Pałuba" (1903) oraz S. Żeromskiego "Popioły" (1903). Polskie utwory są tu zestawione ze sobą (tytułowe "kłącza i złącza") oraz z utworami europejskimi - U. Eco "Baudolino" (2000), M. Pavicia "Słownik chazarski" (1984), J. Joycea "Ulisses" (1918) - i amerykańskimi (V. Nabokova "Lolita", 1955, "Blady płomień", 1962) bestsellerami. W aneksie autor ujawnia powiązania powieści S. Przybyszewskiego i W. Berenta w eseju pod intrygującym tytułem "Bies jada Berenta", omawia styl tetralogii S. Vincenza "Na wysokiej połoninie" (1936-1979), włączając tę epopeję huculską w modernistyczną tradycję literacką (więzi językowe i erystyczne z dorobkiem S. Żeromskiego i K. Irzykowskiego), a w końcu zastanawia się nad pożytkami i niebezpieczeństwami badań intertekstualnych. Tom zaopatrzony jest w bibliografię oraz w spis lektur autora (setki powieści z lat 1951-2000). Naczelna teza książki brzmi: proza polska XX wieku stanowi swego rodzaju monolit (jest "jednolitą mnogością", jak pisze Jerzy Paszek), porównywalny z najwybitniejszymi osiągnięciami literatur obcych. W tytule monografii zestawiono muchomory z powieści O. Tokarczuk (tam polecane są nawet torty z tych grzybów) z pięknymi, fioletowoliliowymi zimowitami z "Próchna" W. Berenta, gdzie te kwiaty, zawierające w sobie trującą kolchicynę, symbolizują ambiwalencje sztuki i życia artysty.

Książka "Muchomory i Zimowity. Kłącza i złącza. Powieści XX wieku" - Jerzy Paszek - oprawa miękka - Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.