Mowa ciszy. 365 myśli o ciszy

Opis książki:

Dzisiaj, w zgiełku współczesnego świata, w krzyku płynącym z radia, telewizji, reklam, ulicznych korków, dyskotek itp., raczej nie ma miejsca dla ciszy, będącej nieodzownym warunkiem opanowania sztuki słuchania. I nie jest to tylko hałas czysto fizyczny, ten, który nęka nas i oplata codziennie jak pajęczyna. Eksperci od komunikacji społecznej mówią coraz częściej o "przeciążeniu informacyjnym", spowodowanym otaczającą nas zewsząd presją mediów, wpływającą na naszą zdolność oceny. Ten dokuczliwy szum, z jakim dzienniki i programy informacyjne przedstawiają nam wydarzenia dnia, usilnie szerzący się podszept komercyjnych propozycji, pozornie nieograniczony dostęp do wielkiej ilości informacji znajdowanych w sieciach serwisów, to wszystko to są nowe formy bezużyteczności, powodujące zubożenie naszej ludzkości. Jak mówił Max Picard, "człowiek, który stracił ciszę, nie tylko stracił swoją własność, ale został zmodyfikowany w całej swojej strukturze".
Trzeba jednak przyznać, że coraz więcej osób, wyczerpanych ogłuszającym gwarem współczesnego świata, spogląda z potęgującą się wciąż nadzieją ku odkryciu prawdziwego wymiaru ludzkiego istnienia. Paradoksalnie coraz więcej filozofów, pisarzy i poetów stosuje dzisiaj "silną tendencję milczenia" (Paul Célan). Coraz więcej kobiet i mężczyzn odnajduje w ciszy subtelną acz znaczącą siłę, zdolną postawić zaporę przed zalewem języka, który stał się jałowy i pusty, zdolną stać się bezpiecznym i spokojnym schroniskiem, które umocni nasze ja, co jest warunkiem wejścia w kontakt z najbardziej intymną częścią nas samych. Jednakże pochwała ciszy i ganienie gadatliwości, niepotrzebnej i bezcelowej, jest charakterystyczne nie tylko dla naszych czasów. W tej antologii czytelnik znajdzie wiele cytatów zaczerpniętych od starożytnych autorów. Oznacza to, że konieczność słowa obnaża niepotrzebny blichtr, wywołuje nieporozumienia i niejasności, jest od zawsze nieuchronnym pogrążaniem ludzkości.
Nie przez przypadek, miejsca, do których człowiek udaje się w poszukiwaniu prawdy i głębi samego siebie, w których najłatwiej jest mu się odnaleźć w koegzystencji ze światem, charakteryzują się ciszą. Wystarczy pomyśleć o bibliotekach, klasztorach, szczytach gór, pustelniach eremitów. Tylko na płaszczyźnie pokoju i wyciszenia można ponownie nauczyć się słuchać. Tylko zanurzając się w ciszy, możemy ponownie odnaleźć przyjemność poświęcania uwagi wiadomościom, które ktoś drugi chce z nami dzielić. I tylko osiągając spokój, jest nam dane zejść jeszcze głębiej w nas samych i odnaleźć wewnętrzną równowagę, odnaleźć nowe i szczere słowa, a potem wyjść i otworzyć się na innych, uzasadniać nasze słowa w sposób autorytatywny, konkretny i prawdziwy.
Refleksje zebrane w tej książeczce mają pomóc czytelnikowi wyciszyć się w zgiełku zewnętrznego świata, w jego często powierzchownym krzyku, zbytecznym i niewyraźnym, zrobić miejsce na słuchanie głosu płynącego z duszy. Głosu, który jest warunkiem nie do pominięcia w poszukiwaniu korzeni słowa koherentnego i skutecznego, pomagającego rozgrzać serce i uwrażliwić je na jedność z innymi. Słowa, które nie buduje murów, ale rzuca mosty. Pośród wielu głosów, które wraz z ich przekonującymi pochlebstwami, odwracają naszą uwagę od najważniejszego... Trzeba nauczyć się odbierać na nowo ten cichy, a zarazem donośny głos milczenia

Książka "Mowa ciszy. 365 myśli o ciszy" - oprawa miękka - Wydawnictwo Salwator.