Moje zmory

Opis książki:

Matka - uparta jak osioł lub potulna jak baranek, tylko nie wtedy, gdy trzeba. Ojciec - sam sobie zazdrościł, że jest tak wspaniałym człowiekiem. I ona, Bridget, młoda kobieta, która próbuje wydostać się z cienia, jaki na jej dorosłe życie rzuciło dzieciństwo dzielone między rozwiedzionych rodziców. Dorosła już córka pragnie zrozumieć, kim tak naprawdę była jej matka. Niepoprawną marzycielką, zdystansowaną dziwaczką, a może samotną kobietą, która od życia zawsze chciała więcej, niż mogła dostać? I choć Bridget stara się przegonić zmory przeszłości i na zawsze pożegnać się z bolesnymi wspomnieniami, kolejne wybryki matki na nowo przypominają jej trudy dorastania. Powieść Gwendoline Riley to poruszająca historia o odchodzeniu rodziców, których śmierć może być zarówno ciężarem, jak i wyzwoleniem. A przede wszystkim wciągająca opowieść o więziach rodzinnych, z humorem i delikatnością zapraszająca czytelnika do analizy złożonych relacji matek i córek.

?Każdy, kto ma matkę, powinien przeczytać ?Moje zmory? pióra wybitnie błyskotliwej Gwendoline Riley. [?] Chirurgicznie precyzyjne i ostre jak brzytwa zdania [?] kreślą przed nami cały pejzaż uczuciowy.? Olivia Laing ??Moje zmory? Riley są z wielu powodów niepokojącą i dotkliwą prozą: rozdrapują blizny po bezwarunkowej miłości, dobierają się do kwestii dziedzictwa i obciążenia rodzinnego. Ale najważniejsze: zrywają umowę między narratorką a czytelnikami. Dzieło ponure, miażdżące i zapadające w pamięć.? Alex Preston, ?The Observer? ?Niby niepozorna, a potężna proza. [?] Dużo się obecnie pisze czułostkowych, czołobitnych powieści o kobiecości. Ta orzeźwiająca, osobna książka wyłamuje się z szeregu.? Claire Allfree, ?Evening Standard? ?Niby niepozorna, a potężna proza. [?] Dużo się obecnie pisze czułostkowych, czołobitnych powieści o kobiecości. Ta orzeźwiająca, osobna książka wyłamuje się z szeregu.? Claire Allfree, ?Evening Standard? ?Ta przenikliwa, świetnie zbudowana powieść wspaniale łączy przeszywający smutek z przewrotnym dowcipem, ostrość wyrazu z czułością przekazu. Bezbłędne dialogi. Dotkliwe relacje między postaciami. To wyrafinowana, napisana celnym i subtelnym stylem książka o wielkich tematach: życiu i miłości.? Monica Ali ?Riley maluje portrety swoich rodziców z mroczną, dowcipną precyzją, nie odpuszczając ani jednej wady, śmiesznostki czy rysy. [?] Smakowicie przykra książka.? Justine Jordan, ?The Guardian? ?Autorka ma czuły słuch i bezlitosne poczucie humoru. ?Moje zmory? to znakomita powieść.? Kevin Barry ?Dawno nie czytałem tak prześmiesznie smutnej i nieoczekiwanie wzruszającej książki. ?Moje zmory? przesyca nieoczywiste, typowo angielskie gorzkie poczucie humoru, w którym porażka i rozczarowanie odsłaniają przewrotnie komiczne oblicze. Riley z ogromnym talentem stwarza postaci jak żywe, mistrzowsko posługując się jednym celnym słowem, gestem albo sceną.? Chris Power ?Samo życie: ból, miłość, milczenie i to, na co słów nie starcza. Proza Gwendoline Riley jest tak wyostrzona, że przy jej lekturze nietrudno się zranić.? Elizabeth Macneal ?Riley ma zdolność wnikania w skryte subtelności, ciemne uliczki i ślepe zaułki ludzkich dusz i związków, a to, co tam odnajduje, przekuwa w treściwą i rozdzierającą prozę.? Baya Simons, ?Financial Times? ?Arcydzieło zwięzłości. [?] ?Moje zmory? przynoszą pełen czarnego humoru, ale wierny portret tego wszystkiego, co może straszyć w rodzinie niczym mroczne widmo.? N. J. Stallard, ?Literary Review? ?Dojmująco smutna i niepokojąca, lecz szalenie śmieszna powieść. [?] Dzieło Riley pobrzmiewa tym, co wyparte. [?] Jedna z tych książek, w których pozornie nic się nie dzieje. [?] Błyskotliwa, zmyślna, lakoniczna, cierpka i mroczna [?].? Rose Ruane, BBC Scotland

Książka "Moje zmory" - Gwendoline Riley - oprawa Miękka ze skrzydełka - Wydawnictwo Czarne. Książka posiada 216 stron i została wydana w 2025 r.