Dane szczegółowe: | |
Wydawca: | Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego |
Rok wyd.: | 2010 |
Oprawa: | miękka |
Ilość stron: | 322 s. |
Wymiar: | 165x240 mm |
EAN: | 9788323329084 |
ISBN: | 978-83-233-2908-4 |
Data: | 2010-09-28 |
Opis książki:
Bhabha to zjawisko wyjątkowe: czytelnik imponujący subtelnością i dowcipem, teoretyk zaskakujący zaangażowaniem. Jego praca stanowi przełom w relacjach zachodzących pomiędzy różnymi epokami, gatunkami i kulturami – kolonializmem, postkolonializmem, modernizmem i ponowoczesnością.
Edward Said
Elektryzujące wyprawy Bhabhy w przeszłość ukazują mieszkańcom Zachodu świat znacznie
bardziej skomplikowany, niepewny i niepokojący niż ten, który pozornie dostali w spadku po swych przodkach.
Książka ma status pozycji klasycznej. (…) Stanowi jedno z głównych dzieł nie tylko w obrębie studiów postkolonialnych, lecz także w dziedzinie szeroko pojętych nauk humanistycznych.
Dokonując rewizji pojęć tożsamości, sprawczości społecznej i przynależności narodowej, Bhabha proponuje niezwykle skuteczną – choć kontrowersyjną – teorię hybrydowości kulturowej, teorię wychodzącą daleko poza podejmowane wcześniej próby wyjaśnienia związków między kolonializmem a globalizmem. W Miejscach kultury dowodzi, że kultura odznacza się największą produktywnością na obszarach, gdzie jest najbardziej dwuznaczna i transgresyjna. Łącząc intelektualną swobodę z wiarą, że teoria może przyczynić się do praktycznych zmian społecznych, Bhabha stał się czołowym teoretykiem postkolonialnym naszych czasów.
Homi K. Bhabha, urodzony w 1949 roku w bombajskiej społeczności parsów, jest profesorem literatury angielskiej i amerykańskiej Uniwersytetu Harvarda.
Książka "Miejsca kultury" - Homi Bhabha - oprawa miękka - Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Książka posiada 322 stron i została wydana w 2010 r.
Spis treści:
Wstęp: Miejsca kultury
Zaangażowanie w teorię Dociekanie tożsamości: Frantz Fanon i postkolonialna prerogatywa Kwestia innego: Stereotyp, dyskryminacja i dyskurs kolonializmu Mimikra i ludzie: O dwuznaczności dyskursu kolonialnego Przebiegła układność Znaki poczytane za cuda: Kwestie dwuznaczności i autorytetu – pod drzewem nieopodal Delhi w maju 1817 roku Artykulacja archaicznego: Różnica kulturowa i kolonialny nonsens DysemiNacja: Czas, narracja i marginesy współczesnego narodu Postkolonializm i ponowoczesność: Kwestia sprawczości Samym chlebem: Znaki przemocy w połowie XIX stulecia Jak nowe przychodzi do tego świata: Przestrzeń ponowoczesna, czasy postkolonialne i problemy przekładu kulturowego Zakończenie: „Rasa”, czas i rewizja nowoczesności