Koń jaki jest, każdy widzi… inaczej? Obraz konia w języku polskim i wybranych językach ugrofińskich

Podziękowania

Wstęp

Wykaz skrótów

1. Podstawy rekonstrukcji językowego obrazu świata

1.1. Językowy obraz świata (JOS) – definicja i kształtowanie się pojęcia

1.1.1. Zarys historyczny badań nad JOS

1.1.2. JOS w krajach słowiańskich i ugrofińskich

1.1.3. Różne definicje JOS i metody jego opisu

1.2. Źródła rekonstrukcji JOS

1.2.1. Struktury gramatyczne

1.2.1.1. Końcówki fleksyjne

1.2.1.2. Struktury słowotwórcze

1.2.2. Słownictwo i frazeologia

1.2.3. Przysłowia i teksty literackie

1.2.4. Semantyka i konotacje znaczeniowe

1.2.5. Etymologia

2. Rola i znaczenie konia w historii ludzkości

2.1. Pochodzenie konia

2.2. Historia konia wojskowego

2.2.1. Koń w starożytnych cywilizacjach Zachodu

2.2.2. Koń w starożytnych Chinach

2.2.3. Ekspansja islamu i koń arabski

2.2.4. Koń w średniowiecznej Europie

2.2.5. Koń stepowy

2.2.6. Koń w Nowym Świecie

2.2.7. Koń w dziejach nowożytnych

2.2.8. Koń współcześnie

2.3. Koń roboczy

2.3.1. Koń w czasach rewolucji agrarnej i przemysłowej

2.3.2. Koń w transporcie

2.3.3. Koń w służbach mundurowych

2.4. Koń w kulturze, literaturze i sztuce

2.4.1. Koń w religiach, mitach i wierzeniach

2.4.2. Koń w dziełach literackich

2.4.3. Koń w malarstwie i rzeźbie

2.4.4. Koń w filmie

2.4.5. Koń w sporcie.Hodowla konia

2.5. Sławne konie

3. Koń w historii, tradycji i kulturze polskiej i narodów ugrofińskich

3.1. Koń w świadomości Polaków

3.1.1. Tradycja hodowli konia w Polsce

3.1.2. Koń w wojsku polskim.Polska szkoła jazdy

3.1.3. Koń w polskiej literaturze i sztuce

3.2. Koń w kulturze narodów ugrofińskich

3.2.1. Rola konia w historii i tradycji Ugrofinów

3.2.2. Ugrofińskie rasy koni

3.2.3. Koń w literaturze i sztuce narodów ugrofińskich

3.3. Sławne konie Polaków i Ugrofinów

3.3.1. Konie polskie

3.3.2. Konie węgierskie

3.3.3. Konie fińskie i estońskie

4. Koń w hasłach słownikowych języka polskiego i wybranych języków ugrofińskich

4.1. Etymologia, znaczenie i derywaty leksemu koń w języku polskim

4.1.1. Pochodzenie leksemu koń

4.1.2. Leksem koń w słownikach języka polskiego

4.1.3. Wyrazy pochodne od leksemu koń

4.2. Etymologia, znaczenie, złożenia i derywaty leksemu ló w języku węgierskim

4.2.1. Pochodzenie leksemu ló

4.2.2. Opis hasła ló w słowniku Czuczora-Fogarasiego

4.2.3. Znaczenie leksemu ló we współczesnych słownikach języka węgierskiego

4.2.4. Inne znaczenia leksemu ló

4.2.5. Wyrazy złożone z leksemem ló

4.2.5.1. Wyrazy, w których leksem ló występuje w prepozycji

4.2.5.2. Wyrazy, w których leksem ló występuje w postpozycji

4.2.6. Wyrazy derywowane od podstawy słowotwórczej ló

4.3. Leksemy hevonen (hepo) w języku fińskim i hobune (hobu) w języku estońskim

4.3.1. Pochodzenie leksemów hevonen i hobune

4.3.2. Znaczenie leksemów hevonen i hepo we współczesnych słownikach języka fińskiego

4.3.3. Wyrazy złożone z leksemem hevonen (hepo)

4.3.3.1. Wyrazy, w których leksem hevonen (hepo) występuje w prepozycji

4.3.3.2. Wyrazy, w których leksem hevonen (hepo) występuje w postpozycji

4.3.4. Wyrazy złożone z leksemem hobune (hobu).150

4.3.4.1. Wyrazy, w których leksem hobune (hobu) występuje w prepozycji

4.3.4.2. Wyrazy, w których leksem hobune (hobu) występuje w postpozycji

4.3.5. Wyrazy derywowane od leksemów hevonen i hobune

4.4. Podsumowanie opisu konia w hasłach słownikowych

5. Koń jaki jest… Wygląd, chód, i nazewnictwo konia.Komunikacja z koniem

5.1. Maści i odmiany

5.1.1. Umaszczenia jednolite (podstawowe i rozjaśnione)

5.1.1.1. Maść kara

5.1.1.2. Maść gniada

5.1.1.3. Maść kasztanowata (cisawa)

5.1.1.4. Maści rozjaśnione (bułane, myszate, izabelowate i srebrne)

5.1.2. Umaszczenia niejednolite (mieszane)

5.1.2.1. Maść dereszowata

5.1.2.2. Maść srokata i tarantowata

5.1.2.3. Maść biała i siwa

5.1.3. Znaki szczególne (odmiany)

5.1.3.1. Znaki szczególne na głowie

5.1.3.2. Znaki szczególne na kończynach

5.1.3.3. Znaki szczególne – zestawienie

5.1.4. Maści i odmiany – wnioski

5.2. Naturalny chód konia

5.2.1. Stęp

5.2.2. Kłus

5.2.3. Galop i cwał

5.3. Nazewnictwo koni

5.4. Imiona własne koni

5.4.1. Popularne imiona koni w Polsce i na Węgrzech

5.4.2. Popularne imiona koni w Finlandii

5.4.3. Odzwierciedlone w imionach cechy konia

5.5. Dźwięki wydawane przez konia

5.6. Komunikacja z koniem

5.7. Wnioski

6. każdy widzi inaczej? Koń w jednostkach frazeologicznych języka polskiego i wybranych języków ugrofińskich

6.1. Cechy konia odzwierciedlone w związkach frazeologicznych i przysłowiach

6.1.1. Cechy fizyczne

6.1.2. Fizjologia i zachowanie

6.1.3. Cechy charakteru

6.1.4. Rozum, intelekt, uczucia

6.1.5. Wnioski

6.2. Frazeologia i paremiologia jako odzwierciedlenie kultury materialnej

6.2.1. Oswajanie konia

6.2.2. Skłanianie konia do pracy i posłuszeństwa

6.2.3. Eksploatacja konia.

6.2.4. Uczenie konia i postępowanie z nim

6.2.5. Narzędzia związane z koniem

6.2.6. Wartość konia

6.2.7. Umaszczenie a charakter i wartość konia

6.2.8. Wnioski

6.3. Cechy i zachowania ludzi odzwierciedlone we frazeologii i paremiologii odnoszącej się do konia

6.3.1. Człowiek jako jednostka

6.3.1.1. Walory intelektualne

6.3.1.2. Emocje i stany

6.3.1.3. Charakter

6.3.1.4. Podejmowanie decyzji

6.3.1.5. Zachowanie

6.3.1.6. Motywacja do pracy

6.3.2. Człowiek w relacjach społecznych

6.3.2.1. Interakcje z innymi ludźmi

6.3.2.2. Wybór partnera

6.3.2.3. Relacja pracodawca-pracownik

6.3.3. Wnioski

6.4. Podsumowanie obrazu konia w jednostkach frazeologicznych

Wnioski końcowe

Summary

Bibliografia

Załącznik 1: Zestawienie jednostek frazeologicznych

Załącznik 2: Słowniczek terminologiczny maści i odmian

A. Polsko-węgiersko-fińsko-estoński

B. Węgiersko-polsko-fińsko-estoński

C. Fińsko-polsko-węgiersko-estoński

D. Estońsko-polsko-węgiersko-fiński