Język reportażu telewizyjnego

SPIS TREŚCI

Wstęp

1. Cele i struktura pracy

2. Materiał badawczy

3. MER oraz inne telewizyjne programy interwencyjne

4. Interwencyjność

Rozdział 1 . Reportaż – charakterystyka gatunku

1.1. Geneza i rozwój reportażu. Zarys historyczny

1.2. Reportaż a literatura

1.2.1. Reportaż a literatura faktu

1.2.2. Reportaż a literatura – podsumowanie

1.3. Reporter – dawniej i dziś

1.4. Definicje reportażu

1.4.1. Literackość a dokumentaryzm

1.4.2. Informacyjność, literackość, publicystyczność – cechy definicyjne

1.4.3. Intencjonalność reportażu w definicjach

1.5. Reportaż w typologii gatunków dziennikarskich

1.6. Między informacją a publicystyką

1.7. Cele i funkcje reportażu

1.8. Reportaż w genologii lingwistycznej – ogólne ustalenia

1.8.1. Podstawy genologii lingwistycznej – ustalenia teoretyczne

– Stefanii Skwarczyńskiej koncepcja gatunków wypowiedzi

– Teoria Stefanii Skwarczyńskiej i koncepcja Michaiła Bachtina

1.8.2. Wyznaczniki Bachtinowskiego gatunku mowy

1.8.3. Gatunek wypowiedzi w literaturze lingwistycznej

– Gatunek, gatunek wypowiedzi – ustalenia teoretyczne

– Gatunek i dyskurs – ustalenia teoretyczne

– Reportaż telewizyjny jako gatunek wypowiedzi – wstępne ustalenia

1.9. Reportaż telewizyjny – uwagi wstępne

1.9.1. Geneza reportażu telewizyjnego

– Pojęcie dokumentaryzmu

– Film dokumentalny

1.9.2. Reportaż telewizyjny a film dokumentalny – ogólne konkluzje

Rozdział 2 . Monolog, rozmowa i inne formy dialogowane w reportażu telewizyjnym

2.1. Działalność językowa – wstępne uwagi

2.1.1. Monolog i dialog – ustalenia teoretyczne (cechy właściwe)

– Dialog jako zdolność do komunikacji językowej

– Dialog i monolog jako formy podawcze

– Dialog i monolog jako rodzaje komunikacji

– Rozmowa jako słowna realizacja dialogu sensu stricto

– Wywiad jako rozmowa kontrolowana

2.1.2. Słów kilka o polilogu

2.2. Monolog – dialog – polilog w reportażu telewizyjnym

2.3. Podsumowanie

Rozdział 3 . Aspekt pragmatyczny reportażu telewizyjnego – charakterystyka sytuacji komunikacyjnej i tematyki

3.1. Komunikacja masowa jako rodzaj komunikacji

3.2. Sytuacja komunikacyjna

3.2.1. Cechy nadawcy i odbiorcy

3.2.2. Związek między nadawcą a odbiorcą

3.2.3. Okoliczności wypowiedzi: typ kontaktu (bezpośredni lub pośredni), miejsce, czas

Typ kontaktu

– Miejsce

– Czas

3.2.4. Temat wypowiedzi

– Temat a tytuł

– Funkcje tytułu w reportażu telewizyjnym

3.3. Podsumowanie

Rozdział 4 . Kompozycyjne ujęcie tematu w reportażu

4.1. Rozmowa jako fundament w konstrukcji reportażu

4.2. Miejsce tematu wypowiedzi w strukturze dzieła

4.3. Komentarz spoza kadru

4.4. Miejsce komentarza w strukturze

4.5. Podsumowanie

Rozdział 5 . Językowostylistyczne ukształtowanie reportażu

5.1. Wewnętrzne podziały językowe – ustalenia teoretyczne

5.1.1. Styl

5.1.2. Odmiana

5.1.3. Styl a / i gatunek

5.2. Profesjonaliści w reportażu

5.3. Słowo mówione w reportażu telewizyjnym

5.4. Dochodzenie prawdy a praktyka reporterska

5.5. Reportaż a języki zawodowe

5.5.1. Język prawników – odrębny system czy odmiana polszczyzny?

5.5.2. Leksyka a sytuacja komunikacyjna wypowiedzi

– Terminologia stricte prawnicza

– Terminy w innych społecznościach zawodowych

– Terminy a słownictwo neutralne – wieloznaczność

– Wyrazy neutralne w wypowiedziach prawników

– Kolokwializmy w języku zawodowym

– Elementy stylu naukowego, urzędowego i książkowego w wypowiedziach prawników

5.5.3. Warstwa składniowa

5.5.4. Inne cechy mówionego języka prawników

5.6. Języki zawodowe – podsumowanie

5.7. Dramaturgia reportażu telewizyjnego – oficjalność i nieoficjalność (potoczność)

5.7.1. Reportaż – świat emocji

5.7.2. Potoczność a oficjalność w dramaturgii reportażu

– Nieoficjalność (potoczność) poza kadrem, oficjalność na ekranie

– Ekspozycja – zawiązanie akcji

– Od zawiązania akcji do punktu kulminacyjnego

– Od punktu kulminacyjnego do rozwiązania akcji

5.8. Oficjalność i potoczność a dramaturgia reportażu – podsumowanie

Rozdział 6 . Intertekstualność w reportażu telewizyjnym

6.1. Intertekstualność w kulturze

6.2. Intertekstualność w telewizji i reportażu

6.2.1. Intertekstualność ustna w produkcji

– Cytowanie wypowiedzi

– Przytaczanie tekstów pisanych

– Swobodne odniesienia

6.2.2. Intertekstualność ustna w postprodukcji

– Cytaty

– Odniesienia do innych tekstów

– Odwołania do innych gatunków

6.2.3. Obraz a słowo

– Obraz ruchomy i statyczny

– Tekst pisany w przekazie telewizyjnym

6.2.4. Intertekstualność obrazowa w postprodukcji

– Tekst transcendentny

– Tekst pisany współistniejący z obrazem

– Tekst pisany w materiałach archiwalnych

6.2.5. Intertekstualność obrazowa w produkcji

6.2.6. Intertekstualność w tytule

6.3. Podsumowanie

Zakończenie

Summary

Wywiad z redaktorem Wojciechem Barczakiem

Bibliografia