Dane szczegółowe: | |
Wydawca: | Bratni Zew |
Rok wyd.: | 2004 |
Oprawa: | miękka |
Ilość stron: | 118 s. |
Wymiar: | 130x210 mm |
EAN: | 9788388903670 |
ISBN: | 83-88903-67-5 |
Data: | 2006-04-25 |
Opis książki:
Prezentowana książka wyjaśnia, czym jest żarłoczność psychiczna (bulimia nervosa), jak się objawia, jak zostaje zdiagnozowana, kto jest najbardziej zagrożony i jakie skutki fizjologiczne i psychologiczne wywołuje u cierpiących na nią osób.
Przede wszystkim jednak radzi, stosując prosty i porywający język oraz wychodząc od przypadków klinicznych, jak należy traktować i leczyć bulimię, przy zachowaniu właściwej miary i dystansu, zarówno ze strony pacjenta jak i najbliższej rodziny.
Podstawowym celem prezentowanej książki jest dostarczenie koniecznych wyjaśnień. Zaburzenia odżywiania mogą bowiem negatywnie i w sposób podstępny wpływać na jakość życia; kiedy już do tego dochodzi, istotną sprawą staje się posiadanie wszystkich możliwych informacji służących rozpoznaniu problemu: temu służy pierwsza część pracy.
Kiedy pokarm, waga ciała i odżywianie się zajmują zbyt ważne miejsce w naszym życiu, należy poznać możliwości (a jest ich wiele) leczenia tego problemu i odnalezienia pozytywnych i alternatywnych sposobów postępowania: tej kwestii poświęcona jest druga część.
Ostatnim i bynajmniej nie mniej ważnym zagadnieniem jest uświadomienie sobie tego, kiedy i jak zwrócić się o pomoc do lekarza specjalisty w zakresie zaburzeń odżywiania: wykwalifikowany ekspert w tej dziedzinie może w bardziej odpowiedni sposób ukierunkować czynione przez was wysiłki w polepszeniu waszego samopoczucia. Temu, o co chcielibyście (i moglibyście) zapytać specjalistę poświęcona jest trzecia część książki.
14
Terapia nie farmakologiczna
Program, jaki wyłożymy na kolejnych stronach jest tak zwanym "programem samo-pomocy”; postaramy się udzielić wam praktycznych rad, jak zrozumieć, stawić czoła i pomniejszyć wasze problemy żywieniowe. Tego typu program wchodzi w skład całej serii badań nad bulimią przeprowadzonych począwszy od lat osiemdziesiątych, czyli od chwili, kiedy badacze i naukowcy spostrzegli, jak bardzo niezbędne staje się przekazanie "pośredniej” pomocy wszystkim osobom, które chociaż cierpią, nie mają odwagi zwrócić się bezpośrednio do lekarza.
Jeśli postaracie się z wytrwałością i sumiennością postępować zgodnie z nakreślonymi tutaj punktami przewodnimi, z pewnością dokonacie postępów odnośnie waszych epizodów objadania się, nie wolno wam jednak zapomnieć, jak ważne jest mimo wszystko otrzymanie pomocy ze strony wykwalifikowanego personelu, wyspecjalizowanego w leczeniu tego typu problemów.
Strach czy pragnienie przemiany?
Istnieje pewna dosyć ogólna reguła: jeśli w życiu nie mamy na coś ochoty to albo robimy to źle, albo – na dłuższą metę – w ogóle tego nie robimy. Reguła ta dotyczy także sytuacji, kiedy osoby decydują się na zmianę, zwłaszcza jeśli chodzi o zmianę wymagającą wielkiego wysiłku. Pamiętajcie przede wszystkim, iż nie istnieje żadna magiczna różdżka (czy magiczny program samo-pomocy), która by wam pozwoliła zahamować ataki objadania się, jeśli sami szczerze tego nie zapragniecie.
"Ale jakże to? – ktoś z was z pewnością zapyta – Jasne, że chcę się zmienić. Jestem już zmęczony takim stanem rzeczy i trawieniem czasu na myślenie o jedzeniu! Ale...”
I właśnie owo "ale” najczęściej nie pozwalało wam stawić czoła waszemu problemowi. Jeśli tak właśnie jest, nadszedł moment, by wziąć do ręki pióro i papier i wypisać wszystkie "za” i "przeciw” możliwej przemianie.
Pragnienie, by się zmienić...
Czy jeśli przestaniecie się objadać, poczujecie się lepiej? Czy wasze życie stanie się lepsze? Czy wasze zdrowie się polepszy? Czy bliskie wam osoby skorzystają na tym?
Jeśli przestaniecie się objadać, będziecie mogli zacząć prowadzić normalne życie, znowu zaczniecie uczestniczyć w towarzyskich spotkaniach, z których dotychczas zrezygnowaliście, nie będziecie musieli już więcej się ukrywać a wtedy wasze życie stopniowo zacznie się polepszać. Poprawie ulegnie wasze zdrowie, ponieważ dzięki wyeliminowaniu objadania się i zachowania kompensacyjnego nie będą wam już zagrażać wszystkie niebezpieczeństwa fizyczne, o jakich powiedzieliśmy we wcześniejszych rozdziałach. I zdacie sobie sprawę – ku waszemu zadowoleniu –, że stopniowo powróci wam normalne uczucie sytości i głodu. Osoby bliskie również to dostrzegą, ponieważ przestaniecie być spięci i poirytowani, odzyskacie koncentrację i wasze wcześniejsze zainteresowania. I oczywiście poczujecie się lepiej, ponieważ nie będziecie musieli już marnować energii na walkę z jedzeniem, ponieważ zaczniecie prowadzić normalny tryb życia i ponieważ przemiana będzie dotyczyć także waszego nastroju, autoafirmacji i szacunku do was samych.
... i strach przed przemianą
Przenieśmy się teraz na drugą stronę wagi, stronę wszystkich "przeciw”. Jeśli wasz wysiłek nie wystarczy, aby natychmiast odnieść sukces, podupadniecie na duchu i porzucicie dobre postanowienia, by znowu nie ponieść porażki. Jest to zrozumiałe, ale niemożliwe do zaakceptowania. Z drugiej strony, jeśli znajdziecie natychmiastową pomoc, wasz problem na pewno się zmniejszy. Ponad to początkowa "porażka” może odegrać rolę pożytecznego dzwonka alarmowego, który pomoże wam dostrzec, iż problem jest poważniejszy, niż wam się to wydawało. W takim przypadku radzimy, abyście nie tracili już więcej czasu i udali się natychmiast do lekarza.
Książka "Jesteś piękna. Pokonać bulimię" - Stefano Erzegovesi, Alessandra Gorini - oprawa miękka - Wydawnictwo Bratni Zew. Książka posiada 118 stron i została wydana w 2004 r.
Spis treści:
W jakim celu powstała ta książka?
Część I - Rozpoznanie problemu
1.Co rozumiemy poprzez słowo „objadać się”?
2.Kiedy objadanie się zaczyna być problemem: trzy historie
Anna
Monika
Robert
3.Bulimia nervosa: ile ludzi na nią cierpi?
4.Żarłoczność psychiczna: zaburzenie stare jak świat?
Epizody kompulsywnego objadania się we współczesnej medycynie
5.Czym jest bulimia
Kryteria DSM IV
Portret objadającej się
Od przyjemności do wstrętu
Postępowanie eliminujące: prowokowanie wymiotów
Różne sposoby wymiotowania
Inne rodzaje eliminacji: środki przeczyszczające i moczopędne
Dwa podrodzaje bulimii
Ilość czy jakość?
Po objedzeniu się
6.Czy istnieje „właściwa” waga ciała?
7.Ostrożnie z dietami!
8.Prawda i mity o bulimii
9.Fizjologia odżywiania
Co zachodzi w naszym mózgu kiedy „jesteśmy głodni”?
10. Fizyczne konsekwencje objadania się
„Czuję, że zaraz pęknę”
11. Fizyczne konsekwencje kompensacyjnego zachowania eliminującego
Korozja uzębienia
Opuchlizna ślinianek
Przerwanie przełyku
Brak równowagi w gospodarce elektrolitami
Anomalie dokrewne i hormonalne
12. Zaburzenia odżywiana a inne zaburzenia psychiatryczne: zjawisko współzachorowalności
13. Czy zaburzenia odżywiania są wrodzone?
Serotonina a zaburzenia odżywiania
Część II - Stawić czoła bulimii
14. Terapia nie farmakologiczna
Strach czy pragnienie przemiany?
Pragnienie by się zmienić...
... i strach przed przemianą
15. Dzienniczek żywienia
Obserwacja z właściwego dystansu
Podstawowe elementy dzienniczka żywienia
Anna i jej dzienniczek żywienia
16. Uczymy się ważyć
17. Jak odzyskać regularność
18. „Nie samym chlebem żyje człowiek” (Mt 4,4)
19. „Dieta” w znaczeniu „prawidłowego trybu życiu”
Monika stara się „sobie pomóc”
20. Jak wyleczyć bulimię: lekarstwa
Tak zwane „psychotropy” pomiędzy mitem a przesądem
Lekarstwa a bulimia: czego NIE WOLNO zażywać
Lekarstwa a bulimia: które z nich mogą być pożyteczne
Część III - Prośba o pomoc
21. U lekarza
22. Uaktualnienie
Epilog
Dodatek
Fobia społeczna, czyli patologiczna nieśmiałość
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, czyli „mam manię na punkcie niektórych spraw”
Ataki paniki, czyli ta dolegliwość, która nie pozwala nam iść do supermarketu