Jestem, więc piszę. Felietony z Rzeczpospolitej z lat 2003-2005

Opis książki:

Z wprowadzenia abp. Józefa Życińskiego: Najłatwiejszą reakcją na codzienną porcję polskich absurdów stanowi ucieczka w narzekania i czarnowidztwo. Wielką zasługę Macieja Rybińskiego stanowi to, że jego felietony chronią przed łatwym pesymizmem, ukazując polityczne zwady rodaków w perspektywie, w której nonsens mniej boli, gdyż patrzy się nań okiem Mrożka albo nawet i Gombrowicza. [..] Lekturę Rybińskiego należałoby zalecić jako obowiązkową tym, którzy wcześniej nie zdążyli przeczytać Bocheńskiego ,,Dziejów głupoty w Polsce". Być może pozwoliłoby to złagodzić sytuacje, w których patologię podnosi się do rangi wzorca, zwłaszcza gdy w zasięgu spojrzenia pojawi się kamera telewizyjna. Patos mówców, którzy demonstrują wówczas rejtanowskie gesty, neutralizuje Rybiński komentarzem zdominowanym przez brytyjską flegmę. [...] Znaczenie częściej spotykamy jednak w tekstach dosadny, cięty język, który zarówno w słownictwie, jak i w ostrości ocen kojarzy się z publicystyką Stefana Kisielewskiego.

Książka "Jestem, więc piszę. Felietony z Rzeczpospolitej z lat 2003-2005" - Maciej Rybiński - oprawa miękka - Wydawnictwo Uniwersytet Marii Curie - Skłodowskiej. Książka posiada 378 stron i została wydana w 2005 r.