Iwan Bunin i jego czasy

Opis książki:

Iwan Bunin (1870- 1953), nazywany "piewcą upadających szlacheckich gniazd", "Proustem rosyjskiej literatury", zapisał się jeszcze w pamięci potomnych przez fakt, iż to on właśnie został pierwszym rosyjskim Noblistą. W swoim werdykcie Szwedzka Akademia podkreśliła, iż pragnie w osobie Bunina oddać zarazem hołd jego wielkim poprzednikom. Niektórzy wskazują, że jest najznakomitszym nowelistą rosyjskim od czasów Lwa Tołstoja i piątym po wielkiej czwórce nowelistów w prozie rosyjskiej: Gogolu, Turgieniewie, Dostojewskim i Lwie Tołstoju. Fakt, iż wśród opowiadań Bunina nie ma wielu tekstów, które by się wiązały bezpośrednio z polską tematyką, nie oznacza, iż jego związki z naszym krajem nie są godne odnotowania. Wprost przeciwnie, Bunin chętnie powoływał się na swe odległe polskie pochodzenie. Podobno jeden z jego przodków z XV wieku, niejaki Symeon Bunkowski, był Polakiem. O magii tej rodzinnej legendy niech świadczy fakt, że przez całe swoje dorosłe życie nakazywał w kręgu rodzinnym zwracać się do siebie, nie per Iwan, lecz per Jan. Cenił też bardzo kulturę polską, zaczął się uczyć języka polskiego po to, by w oryginale czytać Mickiewicza, którego sonety potem przetłumaczył. W Polsce, zwłaszcza w okresie powojennym, tłumaczyli go nie tylko urzeczeni nim pisarze, głównie Jarosław Iwaszkiewicz, lecz także szerokie grono translatorów, z Marią Leśniewską, krakowską tłumaczką na czele. Książka zawiera referaty, wygłoszone na konferencji Iwan Bunin i jego czasy (Kraków, 23-24 maja 1999) z okazji przypadającej w 2000 roku 130. rocznicy urodzin Iwana Bunina. W dziejach polskiej rusycystyki była to pierwsza konferencja poświęcona wyłącznie Buninowi. W nadziei dotarcia do wszystkich miłośników Bunina, teksty, z jednym wyjątkiem, zostały przygotowane po rosyjsku.

Książka "Iwan Bunin i jego czasy" - Halina Waszkielewicz (red.) - oprawa miękka - Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.