Interpretacja i krytyka społeczna

Opis książki:

Michael Walzer przez wiele lat (obok pełnienia funkcji akademickich) zajmował stanowisko redaktora naczelnego lewicowo-liberalnego pisma "Dissent". Tu publikowano najbardziej surowe i druzgoczące krytyki polityki i społeczeństwa amerykańskiego. Pytanie, jakie stawia sobie Walzer, ma charakter teoretyczny, ale jego konsekwencje są całkiem praktyczne. Wedle jakich standardów sensowna krytyka jest możliwa? Jak swoje role i swoje idee krytycy społeczni uzasadniali? Pytanie to stało się tym bardziej interesujące, gdy autor książki zbliżył się do komunitaryzmu, czy dokładniej rzecz ujmując, wprowadził komunitariańską korektę do liberalnego myślenia. Walzer buduje swoisty katalog społecznych ról krytyka. Wymienia krytyków-odkrywców (Mojżesz), którzy odkrywają czy otrzymują nowe prawo i czują się zobowiązani do tego, by sprawić, żeby ich wspólnota przejęła te prawa i ich przestrzegała. Krytyk-wynalazca (np. John Rawls) porządkuje jakiś fragment moralnego doświadczenia, nadaje mu zwarty charakter i uniwersalny status. W obu wypadkach krytycy poszukują pewnych zewnętrznych i powszechnych standardów pozwalających im osądzać moralność społeczeństw i osób. Trzeci rodzaj krytyki wyrasta z pytań i języka publicznego. Jest stawiany w obrębie tradycji moralnego dyskursu i rozstrzygany w jego języku. Krytyk nie sytuuje się poza swoim społeczeństwem. Uczestniczy w tej samej kulturze moralnej. Poddaje ją własnej interpretacji i poddaje ją dyskusji. Żadna interpretacja, żadne odkrycie, pisze Walzer, nie kończy sporów, bo nie stoi za nimi ostateczny dowód.

Paweł Śpiewak

Książka "Interpretacja i krytyka społeczna" - Michael Walzer - oprawa miękka - Wydawnictwo Unus.