II Polski Synod Plenarny (1991-1999)

Opis książki:

Dokumenty
W czerwcu roku 1991 Jan Paweł II uroczyście otworzył w bazylice Najświętszego Serca Jezusowego w Warszawie II Polski Synod Plenarny. Dokładnie osiem lat później - w roku 1999 - w Archikatedrze Warszawskiej pw. św. Jana Chrzciciela zamknął obrady tegoż Synodu. Ojciec Święty otrzymał wtedy księgę z uchwałami synodu. Została ona przekazana do Watykanu (Kongregacja Biskupów) do /"rekognicji/". Prymas Polski Kardynał Józef Glemp przekazał pismem z dnia 5 lutego 2001 roku polecenie druku pozycji zawierającej dokumenty synodalne: /"II Polski Synod Plenarny (1991-1999)/". Uroczysta promocja odbyła się w Sekretariacie Episkopatu Polski w Warszawie 27 lutego 2001 roku, u progu Wielkiego Postu. Opublikowanie dokumentów Synodu nie oznacza zakończenia drogi synodalnej, Bo synod jest drogą, a więc pewnym procesem. Zauważmy: Ojciec Święty mówiąc o synodzie, używał określenia /"dzieło synodalne/". Jest to zatem coś; co się nie kończy, ale dopiero rozpoczyna. Świadomi są tego członkowie synodu, którzy stwierdzają, że dokumenty te nie mogą pozostać martwą literą i zachęcają do zwołania synodów diecezjalnych w 2001 roku.
W 1936 roku odbył się na Jasnej Górze, po przeszło 350 latach od ostatniego synodu prowincjonalnego w Piotrkowie, ogólnopolski Synod Plenarny. Zgromadzeni na nim biskupi, delegaci wydziałów teologicznych i kapituł oraz przedstawiciele wyższych przełożonych zakonnych podjęli dzieło ujednolicenia prawodawstwa kościelnego, zniesienia różnic między diecezjami znajdującymi się wcześniej pod różnymi zaborami i pobudzenie duszpasterstwa na fundamencie Akcji Katolickiej. Zasadniczy cel Synodu został wskazany w specjalnym liście pasterskim Episkopatu: Zebraliśmy się, my Biskupi całej Polski i wszystkich obrządków, na Synod Plenarny. Jest to zdarzenie szczególnej doniosłości. Synod ten jest bowiem pierwszym Synodem Plenarnym w dziejach Kościoła po wskrzeszeniu Państwa Polskiego, a zebrał się w okolicznościach ze wszechmiar ważnych w życiu naszym wewnętrznym i w chwili, gdy najstraszniejszy z pożarów, jaki kiedykolwiek groził światu, krwawą łuną wypisuje wszystkim swoje mane-tekel-fares. Wypisuje je i nam. Bo pożar ten wzniecony ręką zbrodniczą wciska się we wszystkie kraje i państwa, a jest szczególnie groźny dla tych, którym brak jest moralnej i duchowej odporności. Dziś sroży się szczególniej na hiszpańskiej ziemi. [...]. Ostrzegamy was przed groźbą zalewu komunizmu i bezbożnictwa. A ostrzegając, zaklinamy was, byście przede wszystkim bronili wiary, czuwali nad duchem narodu i bezpieczeństwem ojczyzny. Ale zarazem zapewniamy was, że z otuchą patrzymy w przyszłość. Znamy bowiem, jak bogate są u nas pokłady wiary i jak bezcenne są skarby chrześcijańskiej tradycji. Historia zaś uczy nas, że dzięki tym skarbom ducha i mocy nadziemskich opierała się Polska zwycięsko najcięższym wstrząsom. I jeśli tylko silnie staniecie pod sztandarem Chrystusowym, jeśli się pod nim wszyscy zjednoczycie do wspólnego czynu zbawczego, wtedy zwycięstwo krzyża jest niewątpliwe a w tym zwycięstwie jest gwarancja jedyna tryumfu narodu i Państwa. Były to prorocze słowa i słuszne ostrzeżenia - wkrótce zalew ateistycznych ideologii zachwiał bytem narodowym Rzeczpospolitej i na długie lata odciął ją od wolnego świata. Polska jednak, dzięki pokładom wiary i skarbom ducha, oparła się najcięższym wstrząsom i dzisiaj, kosztem ogromnych wyrzeczeń milionów swych synów i córek, odbudowuje niepodległy byt narodowy. Dlatego z wdzięcznością i nadzieją podejmujemy w wolnej Rzeczpospolitej dzieło II Synodu Plenarnego.

Książka "II Polski Synod Plenarny (1991-1999)" - oprawa miękka - Wydawnictwo Pallotinum. Książka posiada 268 stron i została wydana w 2001 r.