Historia Rut / Jak Sokita staje sie biała, chociaż nie poszła zbierać kłosów

Opis książki:

Fragment książki:
Noemi emigruje ze swoim ludem
Około tysiąc lat przed narodzeniem Chrystusa w małym mieście Betlejem zapanował głód. Pola nie zieleniły się już i stada zwierząt nie miały czym się nasycić.
Jak już wiele razy w historii Izraela, trzeba było emigrować do obcej ziemi w poszukiwaniu pożywienia. Tak też zrobił Elimelek, właściciel terenów w okolicy Betlejem.
Wyruszył on razem ze swoją żoną Noemi, synami: Machlonem i Kilionem, stadami zwierząt i swoimi sługami. Skierował i się w kierunku płaskowyżu Moabu, na wschód od Morza Martwego.
Krainę Moabu zamieszkiwali Moabici, lud, który oddawał cześć bożkom, a nie jednemu Bogu, stwórcy nieba i ziemi.
Tymczasowe osiedlenie
Elimelek wraz ze swoją rodziną znalazł nowe pastwiska na ziemi Moabu. Życie znów stało się możliwe. Gdy dwaj synowie dorośli znaleźli sobie żony wśród młodych Moabitek. W ten sposób dwie młode cudzoziemki - Orpa i Rut - weszły do namiotów Izraela.
Elimelek nauczył swoich synów wierności dla Jednego Pana Boga, JHWH*. I właśnie w imię Boga, mama Noemi przyjęła dwie Moabitki, które miały urodzić dzieci jej dzieciom.
Życie toczyło się dalej.
Głęboki ból
Elimelek zestarzał się i zmarł, ale w krótkim czasie pomarli też jego dwaj młodzi synowie. Wielkie zmartwienie ogarnęło całą rodzinę. W domu pozostały trzy wdowy, trzy samotne kobiety.
Starożytni uważali, że kobieta, która nie miała dzieci, nie miała przyszłości: nie mogła liczyć na wsparcie i opiekę na starość, nie miała co jeść i gdzie się schronić.
Na dodatek, gdy pozostawała bez męża, uważano ją za nędzarkę: bez jakiegokolwiek wsparcia, niezdolną do podejmowania decyzji i prowadzenia działalności.
Wydawało się, że trzem kobietom nie pozostawało nic prócz płaczu.
Jednak Pan był po ich stronie, obdarzył ich siłą nadzwyczajną.
Wydarzyły się rzeczy nieznane tamtym ludziom, przełomowe. Była to epoka egoizmu i prywaty, ludzie kłócili się i bili o wszystko. Bóg nie zdziałał nic magicznego; nie dał męża, dzieci czy bogactwa młodym wdowom. On objawił się w serdecznej więzi, która połączyła te trzy kobiety.
Bóg pomaga, posługując się miłością zawsze tam, gdzie ją znajdzie. Tu znalazł ją w cudzoziemce - w młodej Rut.
Oto co się wydarzyło.
Droga powrotna
Noemi dowiedziała się, że w Betlejem ponownie zapanował dobrobyt; powzięła jak na wdowę, niezwykłą decyzję powrotu do swojej ziemi. Było dla niej oczywiste, że obydwie synowe powinny pozostać w swojej ojczyźnie, wśród krewnych, nie mogła wymagać od nich, by porzuciły wszystko, by poszły z nią do obcej ziemi, ziemi Izraela. Ponadto Noemi była świadoma, tego iż Izraelici gardzili cudzoziemcami, ponieważ obce narody oddawały cześć bożkom. Wdowa kochała swoje synowe i nie chciała, by spotkało je coś złego.
Przywołała je do siebie i rzekła:
- Córki moje powróćcie do swoich matek, ja wracam do ziemi moich ojców. Ciężka jest dla mnie ta rozłąka, gdyż wiem jak bardzo kochałyście moich synów i mnie. Musicie zbudować wasze życie na tej ziemi. Pan będzie wam błogosławił.
Moabitki płacząc objęły Noemi i odpowiedziały:
- Nie, my pójdziemy z tobą do twojego narodu.
Noemi czuła się stara i nieszczęśliwa, była pewna, że nie będzie mogła zapewnić dobrobytu swoim synowym. Dodała więc:
- Powróćcie do waszych domów, moje córki. Nie mogę wam nic nie dać. Jestem zbyt stara i biedna.
Orpa dała się przekonać czule objęła teściową i oddaliła się, płacząc. Imię Orpa znaczy obróciła się plecami.
Noemi wiedziała, że Orpa uczyniła dobrze i nalegała, aby również i Rut odeszła.

Książka "Historia Rut / Jak Sokita staje sie biała, chociaż nie poszła zbierać kłosów" - Mariateresa Zattoni, Gilberto Gillini - oprawa miękka - Wydawnictwo Salwator.