Tytuł książki:
Granice rozumienia i interpretacji. O hermeneutyce Hansa-Georga Gadamera
Autor książki:
Paweł Dybel
| Dane szczegółowe: | |
| Wydawca: | UNIVERSITAS |
| Oprawa: | miękka |
| Ilość stron: | 483 s. |
| Wymiar: | 145x205 mm |
| EAN: | 9798324203672 |
| ISBN: | 83-242-0367-2 |
| Data: | 2005-06-29 |
Cena wydawcy: 45.00 złpozycja niedostępna
×
1 / 1
Opis książki:
Próba systematycznego przedstawienia podstawowych założeń hermeneutyki Hansa-Georga Gadamera, jednego z najwybitniejszych filozofów niemieckich XX wieku. Autor koncentruje się w niej na kluczowych zagadnieniach metody hermeneutycznej, takich jak: dziejowość rozumienia i tradycji, koncepcja doświadczenia estetycznego, pojęcie przesądu. Obszerny rozdział pracy został też poświęcony Gadamerowskiej koncepcji języka. Autor podejmuje dyskusję z krytykami Gadamera (m.in. J. Habermasem i M. Frankiem), a także z samym Gadamerem, wskazując na pewne luki w jego koncepcji (np. brak wyraźnego odniesienia do tego, kto rozumie tekst) oraz twierdząc, że jego hermeneutyka jest w zasadzie bezradna wobec przekazów, które pełnią centralne miejsce w tradycji psychoanalitycznej (jak symptomy chorobowe czy marzenia senne).
Książka "Granice rozumienia i interpretacji. O hermeneutyce Hansa-Georga Gadamera" - Paweł Dybel - oprawa miękka - Wydawnictwo UNIVERSITAS.
Spis treści:
WSTĘP
CZĘŚĆ I
MIĘDZY FENOMENOLOGIĄ A HERMENEUTYKĄ
ROZDZIAŁ I
FILOZOFICZNA HERMENEUTYKA GADAMERA JAKO FENOMENOLOGIA
1.FENOMENOLOGICZNE INSPIRACJE GADAMERA
2.RADYKALIZACJA IDEI FENOMENOLOGII HUSSERLA PRZEZ HEIDEGGERA
3.HEIDEGGER: FENOMENOLOGICZNY OPIS JAKO „ WYKŁADANIE” (DIE AUSLEGUNG)
4.METAFORA BYCIA JAKO OTWARTOŚCI
5.FENOMENOLOGIA JAKO HERMENEUTYKA FAKTYCZNOŚCI
6.SPLOT CZASOWOŚCI DASEIN I BYCIA
7.DZIEJOWOŚĆ DESEIN- BYCIE JAKO WYDARZANIE SIĘ
8.FENOMENOLOGICZNY OPIS JAKO WYDARZANIE SIĘ BYCIA
ROZDZIAŁ II
GADAMER I HEIDEGGER. OD HERMENEUTYKI BYCIA DO HERMENEUTYKI FILOZOFICZNEJ
1.WSTĘP
2. POJĘCIE ROZUMIENIA U GADAMERA. DYSKUSJA Z UJĘCIEM JEANA GRONDINA
3. ROZUMIANA ” RZECZ” I DZIEJOWOŚĆ ROZUMIENIA
4. MIĘDZY ROZUMIANĄ „RZECZĄ” A PRZESĄDEM
5. DYLEMATY INTERPRETACJI
CZĘŚĆ II
NAUKA I PRAWDA
UNIWERSALNOŚĆ ROZUMIENIA W NAUKACH HUMNISTYCZNYCH
1. PYTANIE O ROZUMIENIE W HERMENEUTYCE GADAMERA
2.NOWOŻYTNE POJĘCIE NAUKI
3. STAROŻYTNY PODZIAŁ WIEDZY NA SOPHIA I PHRONESIS
4. POJĘCIE BILDUNG JAKO UNIWERSALNE KRYTERIUM PODZIAŁU WIEDZY NA SOPHIA I PHRONESIS
5. DWA TYPY RELACJI MIĘDZY PARTYKULARNYM A OGÓLNYM W WIEDZY TYPU SOPHIA I PHONESIS
6. ODMIENNA POSTAĆ „OGÓLNOŚCI” W POSTĘPOWANIU NAUK HUMANISTYCZNYCH
7. JAK UNIKNĄĆ RELATYWIZMU W HUMANISTYCE?
ROZDZIAŁ II
POZYCJA BADACZA I ODBIORCY W NAUKACH PRZYRODNICZYCH I HUMANISTYCZNYCH
1.WSTĘP. POZYCJA BADACZA I ODBIORCY W NAUKACH TYPU SOPHIA I PHONESIS
2. ROLA CZYNNIKÓW PARTYKULARNO-DZIEJOWYCH W POSTĘPOWANIU BADACZA HUMANISTY
3. MIEJSCE ODIORCY W NAUKACH TYPU SOPHIA I PHONESIS
ROZDZIAŁ III
CO TO JEST PRAWDA?
1.PRZEKSZTAŁCENIA DYSKURSU W NAUKACH PRZYRODNICZYCH I HUMANISTYCZNYCH
2. SPÓR O ISTNIENIE ZBRODNI?
3. ROZTERKA PIŁATA I HUMANISTY
4. PARTYKULARNY WYMIAR ROZUMIENIA ODBIORCY
5. NIE „ODBIORCA”, ALE „UCZESTNIK” W ROZUMIANEJ „RZECZY"
ROZDZIAŁ IV
FILOZOFICZNOŚĆ DOŚWIADCZENIA NAUK HUMANISTYCZNYCH
1. KLUCZOWA ROLA KULTUROWEJ TRADYCJI W NAUKACH HUMANISTYCZNYCH
2. PROBLEM „ZASTOSOWANIA” W NAUKACH PRZYRODNICZYCH I HUMANISTYCZNYCH
3. UNIWERSALNOŚĆ WIEDZY TYPU PHONESIS. GADAMER I HEGEL
4. FILOZOFICZNOŚĆ NAUK HUMANISTYCZNYCH
5. DZIEJOWOŚĆ PRAWDY I NAUKA
CZĘŚĆ III
PRZESĄD. TRADYCJA.AUTORYTET.
ROZDZIAŁ I
PRZESĄD I UPRZEDZENIE
1. GADAMERA KRYTYKA KRYTYKI PRZESĄDÓW W OŚWIECENIU ORAZ ICH KULTU W ROMANTYZMIE
2. REHABILITACJA PRZESĄDÓW PRZEZ GADAMERA
3. PRZESĄDY JAKO KONSTYTUTYWNY WARUNEK ROZUMIENIA
4. ZAŁOŻENIOWOŚĆ PROCESU ROZUMIENIA. OPOZYCJA PRZESĄDÓW I PONADDZIEJOWEGO ROZUMU
5. PRZESĄDY TEORETYCZNE I DZIEJOWE
6. KARTEZJAŃSKIE COGITO JAKO PRZESĄD PRZESĄDÓW
7. KRYTYKA ROMANTYCZNEGO KULTU PRZESZŁOŚCI
8. KRYTYKA HISTORYZMU
9. UPRZEDZENIA I PRZESĄDY
ROZDZIAL II
TRADYCJA
1.KRYTYKA ROMANTYCZNEGO KULTU PRZESZŁOŚCI
2.DZIEJOWA TRADYCJA JAKO KONSTYTUTYWNY MOMENT ROZUMIENIA
3. MOWA TRADYCJI
4. FENOMEN „ZAGADNIĘCIA” ( DAS ANSPRECHEN) PRZEZ TRADYCJĘ I JEJ „ZACHOWANIA” ( DIE BEWAHRUNG)
5. MIEJSCE HERMENEUTYKI : „POMIĘDZY” ZAŻYŁOŚCIĄ A OBCOŚCIĄ TRADYCJI. FIGURA „ STOPIONYCH HORYZONTÓW”
ROZDZIAŁ III
AUTORYTET I „ ZAŁOŻENIE DOSKONAŁOŚCI” ( DER VORGRIFF DER VOLLKOMMENHEIT)
1. UZNANIE AUTORYTET SZANSĄ DLA ROZUMIENIA
2. ZAŁOŻENIE DOSKONAŁOŚCI JAKO WARUNEK ZROZUMIENIA CZEGOKOLWIEK
3. PRZESĄD, TRADYCJA, AUTORYTET JAKO TRZY MOMENTY PREONTOLOGOCZNEJ STRUKTURY ROZUMIENIA
CZĘŚĆ IV
DZIEJOWOŚĆ ROZUMIENIA
ROZDZIAŁ I
GADAMER I HEGEL
1. CZY HERMENEUTYKA GADAMERA JEST WERSJĄ HEGLIZMU?
2. FRANKA KRYTYKA HERMENEUTYKI GADAMERA
3. KRYTYKA HEIDEGGEROWSKIEJ KONCEPCJI „CZASOWOŚCI DESEIN”
4.CZYM JEST „ RZECZ TRADYCJI” W HERMENEUTYCE GADAMERA
5. TRADYCJA JAKO PRZEDMIOT?
6. ZWIĄZEK ROZUMIENIA I SAMOROZUMIENIA
7. RÓŻNICUJĄCA SIĘ „RZECZ TRADYCJI” I JEJ „STAPIANIE SIĘ” ZE SOBĄ W HERMENEUTYCE GADAMERA
ROZDZIAŁ II
NEOPLATOŃSKA METAFORA ŹRÓDŁA
1. FENOMEN DZIEJOWOŚCIROZUMIENIA
2. GADAMER I HEIDEGGER: STOSUNEK DO TRADYCJI
3. TRADYCJA W ASPEKCIE ONTYCZNYM I ONTOLOGICZNYM
4. GADAMER I NEOPLATONIZM
5. CZY GADAMER JEST KONSERWATYSTĄ? KRYTYKA HABERMASA
6. BIJĄCE ŹRÓDŁO TRADYCJI
CZĘŚĆ V
HERMENEUTYKA I DEKONSTRUKCJA
ROZDZIAŁ I
HISTORIA I ATOPIA
1. HISTORIA I GRA W SZACHY
2. CIĄGŁOŚĆ PROCESU DZIEJOWEGO
3. CZY ISTNIEJE JĘZYK METAFIZYKI
4. „ ZACHOWANIE” METAFIZYKI CZY JEJ „DEKONSTRUKCJA"
ROZDZIAŁ II
POZA DIALEKTYKĄ? SPÓR GADAMERA Z DERRIDĄ
1. CZY HEIDEGGERA MOŻNA „ZAPOŚREDNICZYĆ” Z HEGLEM?
2. ROZUMIENIE I ECRITURE
3. OBRAZ I UZUPEŁNIENIE
4. ZNACZONE CZY ZNACZĄCE?
5. GRANICE ROZUMIENIA
BIBLIOGRAFIA
INDEKS NAZWISK
INDEKS RZECZOWY
SUMMARY
CZĘŚĆ I
MIĘDZY FENOMENOLOGIĄ A HERMENEUTYKĄ
ROZDZIAŁ I
FILOZOFICZNA HERMENEUTYKA GADAMERA JAKO FENOMENOLOGIA
1.FENOMENOLOGICZNE INSPIRACJE GADAMERA
2.RADYKALIZACJA IDEI FENOMENOLOGII HUSSERLA PRZEZ HEIDEGGERA
3.HEIDEGGER: FENOMENOLOGICZNY OPIS JAKO „ WYKŁADANIE” (DIE AUSLEGUNG)
4.METAFORA BYCIA JAKO OTWARTOŚCI
5.FENOMENOLOGIA JAKO HERMENEUTYKA FAKTYCZNOŚCI
6.SPLOT CZASOWOŚCI DASEIN I BYCIA
7.DZIEJOWOŚĆ DESEIN- BYCIE JAKO WYDARZANIE SIĘ
8.FENOMENOLOGICZNY OPIS JAKO WYDARZANIE SIĘ BYCIA
ROZDZIAŁ II
GADAMER I HEIDEGGER. OD HERMENEUTYKI BYCIA DO HERMENEUTYKI FILOZOFICZNEJ
1.WSTĘP
2. POJĘCIE ROZUMIENIA U GADAMERA. DYSKUSJA Z UJĘCIEM JEANA GRONDINA
3. ROZUMIANA ” RZECZ” I DZIEJOWOŚĆ ROZUMIENIA
4. MIĘDZY ROZUMIANĄ „RZECZĄ” A PRZESĄDEM
5. DYLEMATY INTERPRETACJI
CZĘŚĆ II
NAUKA I PRAWDA
UNIWERSALNOŚĆ ROZUMIENIA W NAUKACH HUMNISTYCZNYCH
1. PYTANIE O ROZUMIENIE W HERMENEUTYCE GADAMERA
2.NOWOŻYTNE POJĘCIE NAUKI
3. STAROŻYTNY PODZIAŁ WIEDZY NA SOPHIA I PHRONESIS
4. POJĘCIE BILDUNG JAKO UNIWERSALNE KRYTERIUM PODZIAŁU WIEDZY NA SOPHIA I PHRONESIS
5. DWA TYPY RELACJI MIĘDZY PARTYKULARNYM A OGÓLNYM W WIEDZY TYPU SOPHIA I PHONESIS
6. ODMIENNA POSTAĆ „OGÓLNOŚCI” W POSTĘPOWANIU NAUK HUMANISTYCZNYCH
7. JAK UNIKNĄĆ RELATYWIZMU W HUMANISTYCE?
ROZDZIAŁ II
POZYCJA BADACZA I ODBIORCY W NAUKACH PRZYRODNICZYCH I HUMANISTYCZNYCH
1.WSTĘP. POZYCJA BADACZA I ODBIORCY W NAUKACH TYPU SOPHIA I PHONESIS
2. ROLA CZYNNIKÓW PARTYKULARNO-DZIEJOWYCH W POSTĘPOWANIU BADACZA HUMANISTY
3. MIEJSCE ODIORCY W NAUKACH TYPU SOPHIA I PHONESIS
ROZDZIAŁ III
CO TO JEST PRAWDA?
1.PRZEKSZTAŁCENIA DYSKURSU W NAUKACH PRZYRODNICZYCH I HUMANISTYCZNYCH
2. SPÓR O ISTNIENIE ZBRODNI?
3. ROZTERKA PIŁATA I HUMANISTY
4. PARTYKULARNY WYMIAR ROZUMIENIA ODBIORCY
5. NIE „ODBIORCA”, ALE „UCZESTNIK” W ROZUMIANEJ „RZECZY"
ROZDZIAŁ IV
FILOZOFICZNOŚĆ DOŚWIADCZENIA NAUK HUMANISTYCZNYCH
1. KLUCZOWA ROLA KULTUROWEJ TRADYCJI W NAUKACH HUMANISTYCZNYCH
2. PROBLEM „ZASTOSOWANIA” W NAUKACH PRZYRODNICZYCH I HUMANISTYCZNYCH
3. UNIWERSALNOŚĆ WIEDZY TYPU PHONESIS. GADAMER I HEGEL
4. FILOZOFICZNOŚĆ NAUK HUMANISTYCZNYCH
5. DZIEJOWOŚĆ PRAWDY I NAUKA
CZĘŚĆ III
PRZESĄD. TRADYCJA.AUTORYTET.
ROZDZIAŁ I
PRZESĄD I UPRZEDZENIE
1. GADAMERA KRYTYKA KRYTYKI PRZESĄDÓW W OŚWIECENIU ORAZ ICH KULTU W ROMANTYZMIE
2. REHABILITACJA PRZESĄDÓW PRZEZ GADAMERA
3. PRZESĄDY JAKO KONSTYTUTYWNY WARUNEK ROZUMIENIA
4. ZAŁOŻENIOWOŚĆ PROCESU ROZUMIENIA. OPOZYCJA PRZESĄDÓW I PONADDZIEJOWEGO ROZUMU
5. PRZESĄDY TEORETYCZNE I DZIEJOWE
6. KARTEZJAŃSKIE COGITO JAKO PRZESĄD PRZESĄDÓW
7. KRYTYKA ROMANTYCZNEGO KULTU PRZESZŁOŚCI
8. KRYTYKA HISTORYZMU
9. UPRZEDZENIA I PRZESĄDY
ROZDZIAL II
TRADYCJA
1.KRYTYKA ROMANTYCZNEGO KULTU PRZESZŁOŚCI
2.DZIEJOWA TRADYCJA JAKO KONSTYTUTYWNY MOMENT ROZUMIENIA
3. MOWA TRADYCJI
4. FENOMEN „ZAGADNIĘCIA” ( DAS ANSPRECHEN) PRZEZ TRADYCJĘ I JEJ „ZACHOWANIA” ( DIE BEWAHRUNG)
5. MIEJSCE HERMENEUTYKI : „POMIĘDZY” ZAŻYŁOŚCIĄ A OBCOŚCIĄ TRADYCJI. FIGURA „ STOPIONYCH HORYZONTÓW”
ROZDZIAŁ III
AUTORYTET I „ ZAŁOŻENIE DOSKONAŁOŚCI” ( DER VORGRIFF DER VOLLKOMMENHEIT)
1. UZNANIE AUTORYTET SZANSĄ DLA ROZUMIENIA
2. ZAŁOŻENIE DOSKONAŁOŚCI JAKO WARUNEK ZROZUMIENIA CZEGOKOLWIEK
3. PRZESĄD, TRADYCJA, AUTORYTET JAKO TRZY MOMENTY PREONTOLOGOCZNEJ STRUKTURY ROZUMIENIA
CZĘŚĆ IV
DZIEJOWOŚĆ ROZUMIENIA
ROZDZIAŁ I
GADAMER I HEGEL
1. CZY HERMENEUTYKA GADAMERA JEST WERSJĄ HEGLIZMU?
2. FRANKA KRYTYKA HERMENEUTYKI GADAMERA
3. KRYTYKA HEIDEGGEROWSKIEJ KONCEPCJI „CZASOWOŚCI DESEIN”
4.CZYM JEST „ RZECZ TRADYCJI” W HERMENEUTYCE GADAMERA
5. TRADYCJA JAKO PRZEDMIOT?
6. ZWIĄZEK ROZUMIENIA I SAMOROZUMIENIA
7. RÓŻNICUJĄCA SIĘ „RZECZ TRADYCJI” I JEJ „STAPIANIE SIĘ” ZE SOBĄ W HERMENEUTYCE GADAMERA
ROZDZIAŁ II
NEOPLATOŃSKA METAFORA ŹRÓDŁA
1. FENOMEN DZIEJOWOŚCIROZUMIENIA
2. GADAMER I HEIDEGGER: STOSUNEK DO TRADYCJI
3. TRADYCJA W ASPEKCIE ONTYCZNYM I ONTOLOGICZNYM
4. GADAMER I NEOPLATONIZM
5. CZY GADAMER JEST KONSERWATYSTĄ? KRYTYKA HABERMASA
6. BIJĄCE ŹRÓDŁO TRADYCJI
CZĘŚĆ V
HERMENEUTYKA I DEKONSTRUKCJA
ROZDZIAŁ I
HISTORIA I ATOPIA
1. HISTORIA I GRA W SZACHY
2. CIĄGŁOŚĆ PROCESU DZIEJOWEGO
3. CZY ISTNIEJE JĘZYK METAFIZYKI
4. „ ZACHOWANIE” METAFIZYKI CZY JEJ „DEKONSTRUKCJA"
ROZDZIAŁ II
POZA DIALEKTYKĄ? SPÓR GADAMERA Z DERRIDĄ
1. CZY HEIDEGGERA MOŻNA „ZAPOŚREDNICZYĆ” Z HEGLEM?
2. ROZUMIENIE I ECRITURE
3. OBRAZ I UZUPEŁNIENIE
4. ZNACZONE CZY ZNACZĄCE?
5. GRANICE ROZUMIENIA
BIBLIOGRAFIA
INDEKS NAZWISK
INDEKS RZECZOWY
SUMMARY