Generałowie Churchilla

Opis książki:

Brytyjscy generałowie podczas pierwszej wojny światowej okryli się złą sławą, toteż generałowie, którzy wzięli udział w drugiej wojnie światowej, pragnęli poprawić tę reputację. Co ważniejsze, ten sam zamiar miał Churchill. Premier nie okazywał wyrozumiałości przegranym i bezwzględnie dymisjonował tych dowódców, na których się zawiódł.
W ten sposób wyselekcjonował grupę wyjątkowo zdolnych i komptentnych generałów.
We wstępie John Keegan omawia strategiczne preferencje oraz metody pracy Churchilla. Pierwsze trzy rozdziały są poświęcone generałom: Ironside`owi, Gortowi i Diłłowi, których poglądy, wiek lub temperament nie predysponowały do prowadzenia działań wojennych w latach 1940-1941. W grudniu 1941 roku Churchill na miejsce Diiia sprowadził Alanbrooke`a, niewątpliwie najwybitniejszego szefa Imperialnego Sztabu Generalnego -jedynego oficera, którego Montgomery raczył obdarzyć szacunkiem. Dłużej trwało dobieranie skutecznych dowódców polowych. Wavell był inteligentny, ale brakowało mu wojennej bezwzględności. Przez pewien czas Wavellowi towarzyszył na Bliskim Wschodzie znamienity dowódca, 0`Connor. Jego następcy: Ritchie, Cunningham, a nawet Leese nie dorównywali mu klasą. Churchill eksperymentował z kilkoma kandydaturami, m.in. Auchiniecka, aż wreszcie trafił na doskonały duet w osobach Alexandra (dowódca teatru działań wojennych) i Montgomery`ego (wódz polowy).
Wojna na Dalekim Wschodzie musiała zejść na dalszy plan w związku z działaniami na Zachodzie. Percivałowi, który nie powinien się znaleźć w najwyższym dowództwie, nigdy nie wybaczono kapitulacji Singapuru, a Churchill dość późno docenił dowódcze talenty Slima. Wyobraźnię Churchilla pobudzały operacje specjalne i działania dywersyjne. Miał nadzieję, że Wingate w Birmie będzie drugim Lawrence`em z Arabii. Premier sprowadził Hobarta, znawcę czołgów, wcześniej zmuszonego do przejścia w stan spoczynku, by stworzył specjalistyczne pojazdy pancerne, które w istotny sposób przyczyniły się do sukcesu desantu w Normandii.
Jednak za wszystkimi generałami krył się - do pewnego stopnia - Churchill, najbardziej wytrwały z adwersarzy Hitlera, jego nieprzejednany i najskuteczniejszy wróg.
John Keegan, który przez wiele lat wykładał w Królewskiej Akademii Wojskowej, a obecnie jest redaktorem do spraw wojennych dziennika "The Daiły Telegraph", zebrał znakomite grono historyków wojskowości, by przeanalizowali kariery dwudziestu najważniejszych generałów - tych, którzy przegrali bitwy w latach 1940-1942, oraz tych, którzy od 1942 do 1945 roku odwrócili bieg wojennej historii i zamienili porażkę w zwycięstwo.

Książka "Generałowie Churchilla" - John Keegan (red.) - oprawa twarda - Wydawnictwo Zysk i S-ka.