Ekologia a duchowość chrześcijańska. Seria: Biblioteka Zeszytów Karmelitańskich nr 9

Opis książki:

Dziesiąte sympozjum z duchowości chrześcijańskiej, odbywające się w naszym klasztorze w Poznaniu w dniach 1-3 grudnia 2008 roku, nawią­zuje swą tematyką do „XIV Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu”, obradującej w Poznaniu w dniach 1-12 grudnia. Tym samym tytuł sympozjum: Ekologia a duchowość chrześ­cijańska, jest w zamyśle jego organizatorów próbą zwrócenia uwagi na więź, jaka istnieje między chrześcijaninem a przyrodą. Wybraliśmy zasadniczo dwa zagadnienia. Pierwsze dotyczy jeszcze lepszego uświadomienia sobie, że jako chrześcijanie jesteśmy odpowiedzialni za nasze środowisko, w którym ży­jemy. Drugie nawiązuje do duchowości chrześcijańskiej, a w szczególności do du­chowości karmelitańskiej. Chcieliśmy przypomnieć, że przyroda może pomagać naszemu życiu modlitwy i więzi z Bogiem.

Na samym wstępie należy nadmienić, że występujące w tytule słowo ekologia zostało użyte w potocznym, współczesnym jego rozumieniu, jako ochrona przyrody. (W sensie węższym należy termin ten rozumieć jako naukę o strukturze i funkcjonowaniu przyrody, zajmującą się badaniem oddzia­ływań pomiędzy organizmami a ich środowiskiem oraz wzajemnie między tymi organizmami).

Pierwszy zamieszczony w tym zbiorze artykuł – Stworzenie jako obraz Boga w Biblii (ks. dr Ryszard Kempiak SDB) – odnosi się do podsta­wo­wych stwierdzeń biblijnych dotyczących stworzenia świata oraz obecności Boga w stworzeniu. Stanowi on wprowadzenie w chrześcijańskie rozumienie przy­rody. Drugi artykuł – Czy przyroda pozwala przejść do poznania  siebie i Boga (prof. Piotr Tryjanowski) – ustosunkowuje się do pytania, czy przyroda coś mówi o Bogu i człowieku na poziomie metody stosowanej w naukach biolo­gicznych. Autor odpowiada, że przyrodnik znajduje w przyrodzie jedynie potwierdzenie swojej wcześniejszej wiary lub niewiary w Boga, zdobytej w innym doświadczeniu. Wynika to z tego, że biologia jako nauka rozpa­truje przyrodę jako zespół organizmów, które konkurują ze sobą w procesie ewo­lucji. Kolejne zagadnienie, zawarte w referacie Święta Teresa od Je­zusa: wy­jaś­nianie Boga i siebie przez przykłady z przyrody (o. dr Marian Zawada OCD), prezentuje metafory zaczerpnięte przez św. Teresę od Jezusa ze świata przy­rody w celu wyjaśnienia pewnych zagadnień z życia duchowego.

Ekologia w nauczaniu Kościoła – przyroda jako dzieło Boga (mgr Krzysztof Wojciechowski) wprowadza w wypowiedzi Koś­cioła dotyczące od­po­wiedzialności człowieka za ochronę przyrody. Natomiast Grzech prze­ciwko środowisku (mgr Przemysław Wylegała) jest wypo­wiedzią czynnego eko­loga, ukazującą skutki braku ochrony przyrody lub też niewłaś­ciwie rozumianej ochrony. Referat zatytułowany Święty Jan od Krzyża: odro­dzenie przyrody w Chrystusie (o. dr Sergiusz Niziński OCD) wprowadza w mistykę Jana od Krzyża, który uznaje, że szukanie obecności Boga w przy­rodzie stanowi ważny element drogi kontemplacji Boga.

Ostatni dzień sympozjum otwiera referat: Święty Franciszek z Asyżu jako patron ekologów (o. dr Stanisław Jaromi OFMConv). Autor podaje przykład św. Franciszka z Asyżu – patrona ekologów – człowieka, który jest jednym z prekursorów ochrony przyrody rozumianej w duchu chrześci­jańskim. Ko­lejny referat – Grzech ekologii: pomijanie porządku stworzenia i Stwórcy (ks. prof. Paweł Bortkiewicz TChr) – ukazuje ekstremalne rozumienie ochrony przy­rody, które odbiega od objawienia chrześcijańskiego. Ostatni wątek po­ruszany w trakcie sympozjum, zawarty w artykule Święta Teresa z Lisieux: księga natury metaforą tajemnicy Bożego uniżenia (o. lic. Krzysztof Paw­łowski OCD), nawiązuje do duchowości św. Teresy od Dzieciątka Jezus, która w przyrodzie odnajdywała prawa pomocne dla zrozumienia niektórych ta­jemnic życia du­chowego.

o. Sergiusz Niziński OCD

Książka "Ekologia a duchowość chrześcijańska. Seria: Biblioteka Zeszytów Karmelitańskich nr 9" - oprawa miękka - Wydawnictwo Flos Carmeli. Książka posiada 120 stron i została wydana w 2009 r.