Edukacja dzieci i młodzieży w polskich rodzinach ziemiańskich na Wołyniu, Podolu i Ukrainie w XIX w

Opis książki:

Głównym celem pracy jest pokazanie, jak w warunkach panujących na ziemiach zabranych po 1864 r., szczególnie niekorzystnych dla polskiego ziemiaństwa, środowisko to organizowało kształcenie dzieci i młodzieży i jakie były tego rezultaty. Problemy te omawiam na przykładzie wszystkich etapów nauczania młodego pokolenia, począwszy od edukacji elementarnej, poprzez naukę w szkołach średnich, skończywszy na edukacji na poziomie wyższym. W kolejnych rozdziałach omawiam różne aspekty nauczania. W rozdziale drugim zajmuję się edukacją domową, jej korzeniami, programem, organizacją, nauczycielami. Rozdział trzeci charakteryzuje podróże młodzieży do szkół średnich. Pokazuję w nim, jakie kłopoty wiązały się z dostaniem i utrzymaniem się w gimnazjum oraz z pobytem na stancji w mieście. Dalej próbuję odpowiedzieć na pytanie, czy można było uciec przed szkołą rosyjską i dlaczego większość młodzieży uczyła się w Rosji. Gdzie i jakie wybierano szkoły Tu takze wskazuję na różnice w wyborze dróg kształcenia chłopców i dziewcząt. W ostatnim rozdziale zastanawiam się, dlaczego niektórzy młodzi ziemianie kontynuowali naukę po skończeniu szkół średnich, dokąd jeździli na studia i jakie wybierali kierunki oraz jakie były owoce pobytu w szkołach wyższych.

Książka "Edukacja dzieci i młodzieży w polskich rodzinach ziemiańskich na Wołyniu, Podolu i Ukrainie w XIX w" - Tadeusz Epsztein - oprawa miękka - Wydawnictwo DiG. Książka posiada 233 stron i została wydana w 1998 r.