Dzieje i współczesność Jurgowa

Opis książki:

JURGOWIANOM OD AUTORA…
W niedzielę - 18 sierpnia 1996 roku - spiska wieś Jurgów świętować będzie 450-lecie swego istnienia. Położona na prawym orograficznie brzegu Białki, stanowiąc na tym odcinku zachodnie obrzeże Spisza, wieś została założona w drodze sołtysiej kolonizacji na prawie wołoskim w 1546 roku.
W obchodach 450-ciu lat istnienia mojej rodzinnej wsi chcę i ja mieć swój skromny udział. Z tego powodu napisałem tych kilka stron tekstu, przedstawiających niektóre fragmenty tak dziejów, jak i współczesności. Jestem świadomy faktu, że nie jest to opracowanie wyczerpujące i doskonałe. Nie jest możliwe szczegółowe przedstawienie 450-ciu lat istnienia tej przygranicznej wsi na kilkudziesięciu zadrukowanych stronach małej broszury, którą przedkładam Czytelnikom, przede wszystkim moim Jurgowskim Rodakom.
Całość opracowania oparłem na wielu materiałach źródłowych, literaturze i informacjach od osób pochodzących ze Spiszą czy też w jakimś sensie ze Spiszem, a zwłaszcza z Jurgowem, związanych. Starałem się być w pełni wiernym historycznej prawdzie. Czy udało mi się to zrealizować, osądzą Czytelnicy.
W roku 2046 Jurgów skończy okrągłych 500 lat. Obchody tej rocznicy będę z dużym zainteresowaniem obserwował już z nieba (mam taką nadzieję). Ludzie żyją wprawdzie coraz dłużej, ale statystyki wskazują, że w okresie 1546-1996 zaledwie kilku jurgowian przekroczyło granicę 100 lat życia. A ja miałbym w roku 2046 aż 107 lat. Zresztą gdyby się nawet zdarzył cud, to w tak sędziwym wieku nie byłbym w stanie napisać czegokolwiek. Może co najwyżej umieć się jeszcze podpisać... Mój wnuk - Piotr Marek - urodzony w Bratysławie 3 lipca 1995 roku - będzie miał 18 sierpnia 2046 roku - 51 lat. A to dobry wiek do pisania książek. Jestem więc przekonany, że Piotr Marek przyjedzie wtedy do Jurgowa z książką o rodzinnej wsi swojego dziadka. Zobowiązuję Go już teraz moralnie do jej napisania.
Każdy człowiek ma dwie ojczyzny: wielką i małą. Tą drugą jest dla mnie jurgowski chotár, obszar zamknięty między Białka, Borem, Ubocza, Cyrhlą, Jurgowczykiem i Gurkowym Wierchem. W Jurgowie mieszkałem nieprzerwanie jedynie do 1953 roku. Ale ciągle tu wracam. Bo tu mój dom, krewni, groby przodków, rodacy. Moje korzenie. Tu czuję się najlepiej.
Mojej rodzinnej wsi i moim drogim, dzielnym i niepokornym Rodakom życzę wszelkiej pomyślności na kolejne 450 lat!
Józef Ciągwa
Na Spiszu, w Jurgowie, 13 sierpnia 1996 roku

Książka "Dzieje i współczesność Jurgowa" - Józef Ciągwa - oprawa miękka - Wydawnictwo Towarzystwo Słowaków w Polsce.