Chrystus jada cuy. Latynoamerykańska sztuka kulinarna nie od kuchni

Opis książki:

Jedzenie i picie jest czymś więcej niż tylko zaspokajaniem potrzeb życiowych, jest bowiem przede wszystkim elementem konstrukcji więzów społecznych. Wspólne ucztowanie zbliża ludzi, pozwala nawiązać lub rozwinąć kontakty. Możliwe jest wówczas rozwijanie solidarności i jedności między poszczególnymi członkami grupy. Wymiana żywności definiuje rodzinę, sieci społeczne, grupy, przyjaźń czy religię. Podarunek w formie jedzenia tworzy relacje między obdarowującym i obdarowywanym, w którą wpisany jest obowiązek wzajemności, a więc kontynuacji i pielęgnacji relacji społecznych. Jedzenie to też sposób komunikacji, zawierający system znaków, które wybrzmiewają w relacjach społecznych oraz odgrywa ważną rolę w procesie definiowania własnej tożsamości i swojego miejsca w danej grupie lub społeczeństwie. Jedzenie łączy klasę, przynależność do grupy etnicznej czy określa styl życia. W oczywisty sposób jest ono powiązane z kwestiami gospodarczymi oraz ma charakter polityczny, proces jego wymiany nie jest bowiem dokonywany w próżni i każdy taki akt ma swoje polityczne znaczenie. Jedzenie wpływa choćby na naszą narodową czy państwową przynależność, wpisując się w konstruowanie „wspólnoty wyobrażonej”. Żywność jest więc często umiejscawiana jako ważny symbol tożsamości narodowej, nawet jeśli nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawy. Na z pozoru banalny akt konsumpcji powinniśmy więc spojrzeć jako na ważne społecznie, gospodarczo i polityczne wydarzenie, które wiele mówi o jednostce, grupie czy państwie, w którym spożywana jest ta, a nie inna żywność. Odnosi się do ważnych kulturowo pytań, które zmuszają nas do zastanowienia się, kim jesteśmy. Nie jest to jednak książka kulinarna. Na żywność starałem się spojrzeć nie od kuchni, czyli pomieszczenia, gdzie posiłek jest przygotowany, ale z politycznej i antropologicznej perspektywy, pokazując możliwie szeroki kontekst interpretacyjny. W ten sposób, mam nadzieję, mogę skłonić innych do zastanowienia się nie tylko, po co jemy (to raczej, z racji naszych potrzeb biologicznych, wydaje się dość oczywiste), ale też co z tego wynika.

Książka "Chrystus jada cuy. Latynoamerykańska sztuka kulinarna nie od kuchni" - Marcin F. Gawrycki - oprawa miękka - Wydawnictwo Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego. Książka posiada 470 stron i została wydana w 2014 r.