Biuletyn IPN nr 227 (10) / 2024. Czterdziesta rocznica śmierci ks. Jerzego

Opis książki:

Czterdziesta rocznica śmierci księdza Jerzego Popiełuszki przypomina mi lekturę, dzięki której mogłem wtedy choć trochę zbliżyć się do sensu tego wydarzenia. Czytałem Przed nieznanym trybunałem Jana Józefa Szczepańskiego. Jest tam esej Święty, w którym Szczepański napisał „Obłąkane plany hitleryzmu przekreśliła militarna klęska. Bez argumentów konferencji moskiewskiej (na której zapadła decyzja sądzenia hitlerowskich zbrodniarzy wojennych) i Sta­lingradu nie byłoby norymberskiego werdyktu.

Ale najgłębsza istota sporu o sens człowieczeństwa nie została przesądzona przez wojskowych, polityków i prawników. Rozstrzygająca odpowiedź padła w sierpniu 1941 roku w podziemnej celi oświęcimskiego trzynastego bloku, zwanego Blokiem Śmierci. Udzielił jej polski franciszkanin, ojciec Maksymilian Maria Kolbe. Udzielił jej dowodem, którego żadna dialektyka nie jest w stanie podważyć”. Te słowa otworzyły mi oczy na sens ofiary z życia księdza Jerzego.

Kiedy szalał hitlerowski totalitaryzm, największe zwycięstwo dokonało się w miejscu, gdzie człowieczeństwo miało zostać całkowicie upodlone; w miejscu, gdzie ludzie mieli tracić wszystkie swoje cechy walcząc o kromkę chleba.

To tam, ci którzy czuli się nadludźmi, panami świata zostali zaskoczeni czynem polskiego kapłana, który przeciwstawił się potężnej totalitarnej machinie. Wystąpił z szeregu i powiedział, że chce umrzeć za drugiego, nieznanego człowieka. Siła imperium zła runęła w tym momencie. Okazało się, że nie była w stanie zniweczyć człowieczeństwa.

Ksiądz Jerzy od dzieciństwa był zafascynowany ojcem Maksymilianem. I poszedł jego śladem. Kiedy zaciskała się wokół niego zbrodnicza pętla obłąkanego komunizmu, kiedy go przestrzegano, że za mówienie prawdy, za obronę krzywdzonych w stanie wojennym może zostać zamordowany; kiedy mu proponowano, żeby chociaż na jakiś czas wyjechał za granicę, odparł że musi pozostać z tymi, którzy mu zaufali.

Jestem przekonany, że w tym mrocznym czasie komunizmu istota sporu o sens człowieczeństwa nie została przesądzona przez największe nawet manifestacje opozycji, naciski polityków zagranicznych. Rozstrzygająca odpowiedź padła w październiku 1984 roku. Udzielił jej polski kapłan, ksiądz Jerzy Popiełuszko. Powtarzając: „zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną” potwierdził prawdę swoich słów: jestem gotowy na wszystko! Udzielił odpowiedzi dowodem, którego żadna dialektyka – także marksistowska – nie jest w stanie podważyć.

Jan Józef Szczepański pisał przed laty: „Współczesny laicki świat potrzebuje prawdopodobnie świętości bardziej niż kiedykolwiek dotychczas. Lecz – po­dejrzewam – mniej niż kiedykolwiek potrzebuje hagiografii”. Te słowa zyskały dziś na aktualności.

Październikowy numer „Biuletynu IPN” nie jest ucieczką w stronę słodkiej hagiografii. Ukazuje człowieka z krwi i kości, który stawił czoła imperium zła.

Jan M. Ruman
redaktor naczelny
„Biuletynu IPN” 

Książka "Biuletyn IPN nr 227 (10) / 2024. Czterdziesta rocznica śmierci ks. Jerzego" - Jan M. Ruman (red.) - oprawa miękka - Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, IPN. Książka posiada 0 stron i została wydana w 2024 r.