Przestrzenie komunikacji społecznej

Wstęp 5

1. Przestrzeń, czas, działanie 10
1.1. Stosunek człowieka do przestrzeni 10
1.2. Przestrzenie ludzkiego świata 13
2. W kręgu przestrzeni biologicznej – rekonstrukcja układu biosfera – socjosfera 16
2.1. Wprowadzenie 16
2.1.1. Czym jest socjobiologia? 18
2.1.2. Komunikacja w systemach biologicznych 24
2.1.3. Mechanizmy społeczne – konkurencja i agresja, systemy dominacji, role i kasty, przywództwo i kontrola 32
2.2. Biosfera – socjosfera jako przestrzeń działania i przestrzeń komunikacyjna 36
2.2.1. Przestrzenie percepcyjne – przestrzeń biologiczna 36
2.2.2. Przestrzeń a działanie 37
2.2.3. Sieci działań 39
2.2.4. Rozszczepianie przestrzeni 41
2.2.5. Przestrzeń komunikacyjna 43
2.2.6. Przestrzeń komunikacyjna a ludzkie działanie komunikacyjne 45
2.2.7. Działanie przedmiotowe a działanie komunikacyjne 46
2.2.8. Działanie narzędziowo-techniczne a działanie językowe 48
2.2.9. Działania łączące i działania rozdzielające (różnicujące) 50
2.2.10. Działanie techniczne a działanie komunikacyjno-językowe 51
2.2.11. Działania a narzędzia 54
2.2.12. Wspólnota a jednostka 57
2.2.13. Działania i ich odniesienia do świata 61
2.2.14. Reorganizacja świata wewnętrznego 66
2.2.15. Reorganizacja świata społecznego 70
2.3. Podsumowanie i konkluzje 72

3. W kręgu przestrzeni magicznej – rekonstrukcja układu profanum – sacrum 78
3.1. Wprowadzenie 78
3.1.1. Symbolizm a język syntaktyczny 78
3.1.2. Od przekształceń komunikacyjnych do przekształceń strukturalnych 81
3.1.3. Zakaz i nakaz, sacrum i normy 85
3.1.4. Przekształcenia emergentne 92
3.2. Profanum – sacrum jako przestrzeń działania i przestrzeń komunikacyjna 94
3.2.1. Działania i ich odniesienia do świata 94
3.2.2. Działania obligowane normatywnie 96
3.2.3. Symboliczno-komunikacyjna natura sacrum 97
3.2.4. Przestrzeń oralna 100
3.2.5. Od przestrzeni oralnej do przestrzeni doświadczenia religijnego 103
3.2.6. Śmierć, przemoc, sacrum 104
3.2.7. Struktura sacrum 106
3.2.8. Od profanum do sacrum 108
3.2.9. Konkluzje 111
3.3. Podsumowanie: od sacrum do profanum 118

4. W kręgu przestrzeni racjonalności – rekonstrukcja układu technosfera – logosfera 122
4.1. Wprowadzenie 122
4.1.1. W poszukiwaniu źródeł racjonalności poznania i działania 122
4.1.2. Racjonalizacja świata a uprzedmiotowienie 129
4.1.3. Racjonalizacja pismem pisana i wytwarzana technicznie 135
4.1.4. Skuteczność jako postęp ku Oświeceniu i postęp jako regres 138
4.1.5. Dialektyka Logosu i Technè: obiektywność a efektywność 142
4.1.6. Rozumienie a reifikacja 150
4.2. Technosfera – logosfera jako przestrzeń działania i przestrzeń komunikacyjna 167
4.2.1. Od technologizacji mowy do linearności myślenia i działania, czyli między dialektyką jednostki i wspólnoty – przez pryzmat koncepcji W. Onga 167
4.2.2. Rozumienie społeczności – między G.H. Meadem a J. Habermasem, czyli w kręgu komunikacyjnej integracyjności 174
4.2.3. Społeczeństwo, kultura, osobowość jako Habermasa komponenty strukturalne integrowane i reprodukowane komunikacyjnie 180
4.2.4. Medium a reprodukcja, czyli o technosferze i logosferze przez pryzmat kodów technologicznych i symbolicznych 191
4.2.5. O racjonalizacji bez symbolizacji i technicyzacji bez racjonalizacji, czyli o Habermasa sposobie rozumienia systemu społecznego i społeczeństwa 195
4.2.6. Na marginesie Habermasowskiej krytyki teorii systemowej 204
4.2.7. Na marginesie Giddensowskiej krytyki teorii systemowej i ewolucyjnej 210
4.2.8. Próba usystematyzowania systemu, czyli o sposobie myślenia o strukturze systemu w czasie i przestrzeni 226
4.2.9. Kilka tez na temat pojęcia społeczeństwa w ujęciu systemowym 241
4.2.10. O informacji w kontekście systemów autoreferencyjnych i otwartych, czyli o informacji systemowej i informacji ewolucyjnej 244

Zakończenie 248
Bibliografia 254