Jan Błoński - autor

Niniejszy tom obejmuje swym zasięgiem pełny horyzont czasowy dokonań badacza. Mieści zarówno wczesny szkic o poezji Tadeusza Różewicza (opublikowany w Twórczości w 1949 roku), jak i późne eseje ogłaszane na łamach Tygodnika Powszechnego na początku...

Niniejszy tom obejmuje swym zasięgiem pełny horyzont czasowy dokonań badacza. Mieści zarówno wczesny szkic o poezji Tadeusza Różewicza (opublikowany w Twórczości w 1949 roku), jak i późne eseje ogłaszane na łamach Tygodnika Powszechnego...

Poznają się zimą 1956 roku w Paryżu. Czesław Miłosz, późniejszy laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, jest już emigrantem. Parę lat wcześniej wybrał wolność, po czym napisał głośny esej o zniewoleniu intelektualistów...

W Roku Miłosza oddajemy do rąk Czytelnika drugie, poszerzone o liczne nowe teksty, wydanie książki, która ukazała się w 1998 roku i gromadzi pisane na przestrzeni wielu lat studia, eseje, analizy i szkice o twórczości Czesława Miłosza. Autor...

Tom trzeci Pism wybranychma charakter najbardziej eklektyczny lub może sylwiczny, bo znajdują się w nim zarówno szkice dopełniające wizję Błońskiego jako interpretatora poezji, prozy i dramatu, jak też przykłady tekstów felietonowych, w...

Jan Błoński: charyzmatyczny profesor, wybitny znawca literatury, ale również prowokator i człowiek przekorny. Badacz twórczości Gombrowicza, Witkacego i Schulza. Postać wybitna i niezwykle ważna dla polskiej humanistyki XX wieku. Dzienniki i...

Seria Interpretacje Dramatu (dotychczas Dramat Współczesny. Interpretacje) jest wydawana przez Księgarnię Akademicką we współpracy z Katedrą Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego. W serii prezentowane są wieloaspektowe analizy dramatu...

Jeden z najważniejszych głosów w dyskusji nad problemem polskiej odpowiedzialności moralnej w obliczu holocaustu, postulat dokonania narodowego rachunku sumienia. Według publicysty antysemityzm da się wyplenić, jeśli szczerze przeanalizujemy...

/ Uważam, że dyskutowanie o wartości dramatów Wyspiańskiego będzie miało podstawę i sens tylko wtedy - kiedy społeczeństwo będzie mogło zapoznać się, oglądać, czytać jego dzieła. Bez tej podstawy, oczywistej, prostej, nie ma mowy o...

Zapewne, Mrożek patrzył na świat przenikliwie i trzeźwo. Ale jeszcze celniej, jeszcze okrutniej obserwował mówienie o świecie. Jego humor odbija się zawsze od przysłowiowego zwrotu, językowego stereotypu, stypizowanego monologu, łatwo...

Tom Listów Jana Błońskiego i Sławomira Mrożka – dwóch wielkich postaci powojennej krytyki i literatury – to niezwykła historia PRL-u widzianego oczyma ludzi, którzy obserwowali polską rzeczywistość spoza granic kraju. Mrożek przebywał...

Pierwszy z planowanych dwu tomów wyboru pism krytycznych Jana Błońskiego zawiera jego eseje i rozprawy na temat poezji i prozy powstałe na przestrzeni niemal półwiecza. Dajš one wiadectwo szerokoci zainteresowań autora, który z równš swobodš...

Witkacy na zawsze - dzieło Jana Błońskiego pisane przez lata - ukazuje artystyczną drogę Witkacego, świat jego powieści i dramatów, jego poglądy na twórczość i sztukę. Ale też daje obraz Błońskiego jako wnikliwego krytyka i badacza,...

Drugi tom wyboru pism krytycznych profesora Jana Błońskiego zawiera jego liczne, nigdy razem nie publikowane artykuły o dramacie i teatrze, dokumentuje bliskie związki krytyka z kulturą francuską, którą przyswajał polszczyźnie jako tłumacz, edytor...

Zbiór mistrzowskich miniesejów poświęconych wybitnym dziełom i postaciom polskiej dawnej i dwudziestowiecznej literatury (m. in. Janowi Kochanowskiemu, Henrykowi Sienkiewiczowi, Bolesławowi Leśmianowi, Czesławowi Miłoszowi, Julianowi...

Monografia jest nie tylko ważnym przyczynkiem do badań na twórczością Sępa-Szarzyńskiego, ale i do dziejów polskiego baroku. Szeroki kontekst badawczy - uwzględniający przemiany w kulturze europejskiej - oraz wnikliwa i odkrywcza lektura...

To próba odpowiedzi Jana Błońskiego na pytania dotyczące Gombrowicza: Jaka była metafizyka” pisarza Jak Gombrowicz radził sobie z własną polskością Jak odnosił się do literatury Dlaczego pisał sztuki, choć nigdy (lub niezmiernie rzadko) chodził...